ІІІТОКО'ЛІК, ШТОКО'ЛЕК, ШТОКО'ЛЬВЕК займ. Што-небудзь. Раскажы штоколік мне. Пойдеш штоколік рабіць? Солы Смарг. Давай штоколек рабіць. Баброўнікі Гарад. Штокольвек нада выдумаць. Малькуны Ігн. Мелі штокольвек ішчэ. Дзевятні Смарг.; параўн. польск. cokolwiek тж'. Ш ТОКО'ЛІКА займ. 1. Toe ж, што i ш т о к о л і к. Трэба, кап было штоколіка. Дакудава Лід. Апкіну штоколіка гэтымі ніткамі. Солы Смарг. 2. Абы-што. Штоколіка вырабляе гэтым дзецям, сабраўшы іх: малюя, лепя. Солы Смарг. Ш ТОКО'ЛЬВЕК ел. Ш ТОКО'ЛЩ ШТОЛЬ займ. Што-небудзь. Ну, к гэтаму яшчэ штоль примну. Ухвала Круп. Ш ТОМЕ'СЯЦ прысл. Штомесяц, кожны месяц. Штомесяц прысылаў сто рублей. Кемялішкі Астр. ШТО-НЕ'БУДЗЬ займ. Што-небудзь. Кумщ што-небудзь прахлопалі ілі ксёндз задуманы быў, што так мяце назвали Месянцы Брасл. I Ш ТОНЯДЗЕ'ЛЮ прысл. Кожную нядзелю! Штонядзелю едзя туды да яго. Дэгшні Шальч. ШТОТІКА ж. Цыроўка. Штопка па штопцы — чулкі светларозавыя, чиста шоўка. Замошша Брасл.; параўн. руск. штопка тж'. ШТОРА'С прысл. 3 кожным разам. Цяпер шторас людзі гайней i гайней жывуць. Солы Смарг. ШТОРО'КУ прысл. Кожны год. Штороку пагібая многа бубяшкоў. Парэчча Гродз,; параўн. польск. rok год'. ШТОСЬ займ. Щтось, штосьці. Штось там зрабілосо, цэлу ноч страхата, што было. Штось галава баліць. Галубы Мает. ШТРАМ м.у ШТРА'МА ж. буд. Гарызантальны брус, які падтрымлівае папярочныя бэлькі столі, падоўжная бэлька. На штрамя ляжыць, што паложыш, папярочная бэлька. Мярэцкія Глыб. Штрама — апорная бэлька. Штрама ў хаце, клалі розныя рэчы на штраму. Рыбчына Віл.; параўн. польск. tram тж'. Ш ТРАХЭ'УКА ж. Страхоўка. Штрахэўку заплацілі. Азарычы Пін. ШТРОФ м. Фігура ў танцах, скоках; |калена. Сем штрофаў кадриль танцавалі. Пераброддзе Міёр. / ШТРБГФЛІК м. памянш. Нашыўка ў ізыглядзе трохвугольніка над разрэзам у мужчынскай кашулі. Як канчаіцца распорак [y кашулі], прышываіцца штрыфлік. Солы Смарг.; параўн. ням. Strippe штрыпка'. ШТРЬГЦА ж. Кручок на шпулі калаўрота. Штрыца прыціскае, каб нітка прутко ішла ў калаўротку. Баброўнікі Гарад.; параўн. польск. tryca дыск'ням. Tritzeўтж'. ШТУ'КА ж. 1. Адзінка вымярэння,/пу колькасць каго-, чаго-н. Трое штук авец. Пацаўшчына Дзятл. Два штукі пцянцоў кніга выводзіць. Валеўка Навагр. Маеш штук з паўста чарвякоў з гэтага матыля. Замошша Брасл. Янэ выбралі тры штуке коней
Дадатковыя словы
tritze^тж, дыск'<ням, дыскням, токолщ, трахэука, штука, іпу, ііітоколік
4 👁