Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

Ш КУЛІНА' ж. Ігліца з хвоі. Грабём на потсціл з хвоі — кастрыца, ці шкуліна. Малышы Лід.; гл. с к у й на. ШКУ'РА ж. 1. Шкура. Кушнер вырабляў шкуру, i шылі кажух. Дэгшні Шальч. 2. Скура. Пат шкураю нарыў. Міратычы Карэл. О Шкура да косці — вельмі худы. Так збалеў, 'што адны шкура ды косці засталіся. Міратычы Карэл. Выходзіць ca шкур — моцна крычаць, плакаць. Дзіця выходзіць ca шкур, есці хацела. Валеўка Навагр. ШКУРАЛУ'П м. Скуралуп. Шкуралуп коні лупіў. Вецярэвічы Пух. ШКУРАНЫ' прым. Скураны, зроблены ca скуры. Шкураны пасачак. Дзяніскавічы Ганц. Ш КУРА'ПКА ж. Пенка. Шкурапка на гарачым малацэ. Пасека Ст.-Дар. ШКУРА'Т, ШКУРЛА'Т м. Скурат, скураны акравак. Некалі шылі башмакі ca шкурата, вазьмі шкурат i пашый башмакі. Альхоўцы Лях. ШКУ'РКА ж. Toe ж, што i ш к у р а п к а. Шкурка ў кіпячоным малацэ. Вецярэвічы Пух. ШКУРЛА'ПА ж. Скураны акравак. V Сухая,'як шкурлапа. Старыя Смільгіні Воран. Ш КУ'РНІК м. Чалавек, які вырабляе скуры. Шкурнік шкуры вырабляе. Альба Нясв. Ш КУ'РНІЧЫХА ж. Жанчына, якая вырабляе скуры. Дачка шкурнічыхі ўжо вышла замуж. Альба Нясв. ПІКУРНЫ', Ш КУРНІ' мн. экспр. Атопкі. Дзе мае шкурны? Груздава Паст. Шкурні выразалі са старого абутку. Малыя Аўцюкі Калінк. ШКУТУй. Матуз. У фарту се шкутэ, i ў полцы — шкутэ. Веця' рэвічы Пух. Шкуты папрышывала к андараку. Рудня Астравітая Чэрв.; параўн. Фаем. III, 663; Фрэн. 824; літ. skiitai/lskutaiff škŭtas абрэзак'. ШКУТО'К м. памянш. Абрэзак. Я.к што крояць, то шкуткоў многа астаецца, a хто скажаць абрэзкі. Вузла Мядз. Шкуткі асталіся, як сукенку шыла. Кураполле Паст. Ш КУ'ЦЦЕ, Ш КУ'ЦЕ, Ш КУ'ЦЦЯ Зб. н. 1. Рыззё, анучы. Усякага шкуцця назбіраў, усякага рыззя. Рыбчына Віл. Накідалі дзеці шкуця ўсякага. Кураполле Паст. Шкуцця — трап'ё, што збіраем i здаём. Азяраны Раг. 2. перан. Бяўізна. Шкуцця назбіралася многа, мыць нада. Ухвала Круй. Трэба ўсё шкуцця nepaмыць. Азяраны Раг.; параўн.. Фрэн. 824; літ. škŭtai 'абрэзкі, рыззё'. ШКЯРПЭ'ТКІ гл. ШКАРПЭ'ТКІ ШЛАПАВА'ТЫ прым. Пахілы. Шлапаватая страха гніе, сцёку няма. Галыпаны Ашм. Шлапаватая страха, нада было страмчэйшую ставіць. Мярэцкія Глыб. Натта шлапаваты дах. Гемзы Шальч. Стромкая страха, а гэта — шлапаватая. Завельцы Астр