ШКАРЛУТРЕ зб. н. Луска. Шкарлупя ат слону. Дзёрнавічіы В.-Дзв. ШКАРЛУТПКІ мн. Toe ж, што i ш а л у п а й к а 2. Кагда чысціш бульбу, у нас прямёханъка называюць шкарлушкі. Мішневічы Шум. ШКАРПЭДКІ, ШКАРПЕ'ТКІ, ШКЯРПЭ'ТКІ мн. Шкарпэткі. Новы шкарпэткі купіла Лёніку. Солы Смарг. Кладзі шкарпэткі. Мсцібава Ваўк. Шкарпэткі однэ i другі. Дзмітравічы Кам. Шкарпэткі перш, цяпер толькі наскі. Завельцы Астр. Дзе ты naклоў шкарпеткі? Пацаўшчына Дзятл. Шкарпеткі намыла. Ялова Пруж. Шкярпэткі надзень, халадно. Парэчча Гродз.; параўн. польск. skarpetka тж'. ШКАРПЭ'ТЫ мн. Toe ж, што i ш к а р п э т к і. Шкарпэты дзярэ. Вострава Маст. ШКАФ, ШКАП м. Toe ж, што i ш а ф а I. Шкаф новы купіў. Рыбчына Віл. У шкаповэ простыне. Дзмітравічы Кам. ШКА'ФЧЫК м. памянш. Тое ж, што i ш а п а 2. Шкафчык намыла. Чычалі Швянч. ШКВАФАЧКА ж. намянш. да ш к в а р к а. Матка шкварачку ў капусту раздавіць. Вялікае Сяло В.-Дзв. ШКВАФКАЖ4 Скварка. Шкваркі есць, спяку яёк. Пацаўшчына Дзятл. ШКВАФЫЦЦА незак. безас. Скварыцца. Шкварыцца сала. Навікі Лудз. ШКЕ'ЛЛЯ зб. н. Кавалкі бітага шкла. Шкелля блішчыць на дарозе. Азяраны Раг. ШЩЛОФДЗЯ, ШКІЛЕ'НДЗЯ, ШКІЛЕ'НДЗЯ, ш к і л ю ф ДЗЯ, ШКІЛЕНДА ж. 1. Тоўстая каўбаса, зробленая з вантробаў, крыві, мяса i іншых дадаткаў. Шкілондзю як любіш, то дам табе ў дарогу. Галубы Маст. У кроў мяшаюць крупы, картошку цёртую, i налівалі грубыя кішкі, i звалі шкілёндзя. Мсцібава Ваўк. Шкілёндзя — тоўстая каўбаса, на лета пакідалі: на сенаваня i на пасвянцэня. Думала, што ты шкілюндзю нясеш. Бакшты Іўеў. Шкілёнда — некалі так казалі на каўбасу. Beцярэвічы Пух.; параўн. літ. skilandis 'каўбаса з мяса'. 2. м. i ж. перан. зневаж. Пра тоўстага непаваротлівага чалавека. Вот цягнецца шкілёнда, на яе другога слова няма. Я к гэты шкілёнда ідзе, як спіць. Вецярэвічы Пух. ШКІФЯ выкл. Выгук для адгону авечак. Шкіря!— так авечак адганяюць. Янова Рас. ШКЛЕНА ж. Кавалак шкла. Шкліна побіта/на шкліну насту піў. Азарычы Пін. ШКЛГЦЬ незак. Шкліць. Сталяр i габлюя ён, i шкліць. Солы Смарг. Шкляныя дзверы шкліць буду. Мярэдкія Глыб. Буду вокны шкліць. Рыбчына Віл. ШКЛО' н. 1. ІІІкло (матэрыял). Шкло ўстаўляяцца ў рамы. Збляны Лід. Шкло пабіў. Рудня Астравітая Чэрв.; параўн