што i с ц я г н 6 2. На сцягняках сабакі шэрсць вылезла. Слабада Мін. 3. мн. Бёдры. Што ты атставіла сцягнякі! — Будзеш ганяць гусі i куры! Альхоўцы Лях. СЦЯТНЯНЫ дзеепрым. Сцягнуты. Сцягняны вузёл — ні магу развязаць. Асав?ц Віл. СЦЯГНЯЧКЕ7 мн. памянш. да с ц я г н я к 3. Цяпер кароткія сукенкі носяць: усе сцягнячке відаць. Вецярэвічы Пух. СЦЯГЦГ зак. Сцягнуць. Сцягла граблямi рачны асот. Ведярэвічы Пух, Кошка сцягла туфяль Анюцін. У сё сцягла туды. Азяраны Раг. За ногі ее сцёг. Маркоўскае Лельч. СЦЯГЦГСА зак. 1. Тое ж, што i с ц ё г ц i с а. Вам сцяглоса ўрэм'я? Пасека Ст.-Дар. Сцягса мне дзень. Кузьмічы Люб. 2. экспр. Пайсці, выйсдІ. Сцяглася я з дому. Кузьмічы Люб. СЦЯЖ м. Рад. Сядзіць Антон i другія: гэта было радышкам, у адным сцяжы. Мельканавічы Сл. v СЦЯ'ЖКІ, СЦЯ'ШКІ толькі мн. Атрэп'е. Путаны лён, ён пойдзе ў сцяжкі. Мішневічы Шум. Сцяшкі, што сцягвалі з лёну. Са сцяжик путы вілі. Вялікія Нястанавічы Лаг. Абцягнеш ручэячку — сцяшкі. Рыбчына Віл., Мярэдкія Глыб. СЦЯ'ЖЫКІ мн. Сляды гада. Вышла я з хаты, гляджу — сцяжыкі па дварЭу а гэта гадзюка ці вуж пахадзіў. Азяраны Раг. СЦЯ'ЖЫЦЬ зак. Сдягнуць, украсці. Нехта сцижыу у яго сена. Рагулішкі Даўг. Сцяжыл рэмень, кружку. Браце вылупілі дзверы i сцяжылі сала. Месянцы Брасл. СЦЯЖЭФЫК м. памянш. да с ц ё ж ар 1. 3 дзерава зробяць сцяжэрык i там сена складаюцъ. Апкасіў сцяжэрыка. Навасёлкі Свісл. СЦЯЖА'ЦЬ незак. 1. Выцякаць. Лееш гарачую ваду на попел, сцякая i робіцца слізкі шчолак, харошы, мылкі. Азяраны Раг. У латачок сцякая алей. Гемзы Шальч. Выжымаюць мед, i ён сцякаіць. Саланое Віл. Мёт сцякаў, а еашчына заставалася. Вузла Мядз, 2. Рабіцца тонкім, кволым (пра гародніну). Сцякаюць гуркі. Галубы Мает. Сцякаюць буракі. Бакшты Іўеў. Гародніна сцякая, робіцца як нітачкі. Кіралі Шчуч. Усе апалолі, а ў яе сцякая.. Вялікія Баяры Шчуч. СЦЯКЛО7 н. 1. Шкло. Бутыл аб бутыл удараць возле лесу — сцякол надзелалі. Месянцы Брасл. 2. мн. Шыбы ў вокнах. Зазвінелі сцякло [сцёклы],ч Сцякло плачат [плачудь]. Месянцы Брасл.; параўн. руск. стекло шкло'. СЦЯКЛЯНЬГ прым. Шкляны. Гляк сцякляны, аплятаны. Магуны Паст.; параўн. руск. стеклянный 'тж\ СЦЯКУ'НI м. Крынічнае месца, якое зімой не замярзае. Міратычы Карэл. СЦЯКУ7НII м. Баран-вытворнік, маркач. Лайпушкі Ігн. СЦЯЛГПО'ЛЯ бат. Вязель палявы. Сцялі поля — трава такая ёсць, расце па дзірванох, сцеліцца, яе п'юцъ ад язвы. Солы Смарг. СЦЯЛГЦЦА зак. Ацяліцца. Не сцялілася карова, яе прырэ