Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
каю асвяшчаліся, дзе швэлька ў пены, уткнуцъ, дзе раскалоўшыся. Пасіене Лудз. ШВЭ'ЛЯ ж. буд. Бэлька, якая кладзецца ў першы вянок зруба. Швэлі — першыя бэлькі ў ізрубя хаты. Дэгшні Шальч. Швэлі кладуцца ўнізу на камення, закладаюць застаранкі. Гемзы Шальч.; параўн. ням. Schwelle шпала'. Ш ВЭ'НДАЦЦА незак. экспр. Хадзіць без мэты. Швэндаешся ўсё, а работа есць ці ага род які апалоць, ці карова падаіць. Пацаўшчціна Дзятл. Швэндаіцца туды-сюды. Саланое Віл. Ш ВЭ'РГАЦЬ незак. Тое ж, што i ш а б а л д з і ц ь. Швэргая i швэргая, цябе ніхто не слухая. Азяраны Раг. Ш ВЭ'РЫЦЬ незак. экспр. Шукаць. Прышоў i давай швэрыць што. Мсцібава Ваўк. i ШВЭ'ТАР м. Тое ж, што i ш в i д р а. Швэтры рабіла. Жылі Іўеў. Ш Е'ХЛЯ, Ш ГХЛЯ, Ш О'ХЛЯ, ШУ'ХЛЯ, ШЬГХЛЯ ж. Малярия. Шехля замучила. Азарычы Пін. Шіхля. трасе, фадастаў Драг. Шохля трасла. Лука Нараўк. На шухлю захвореў. Відзібар Стол. Шыхля — то хвороба. Сіманавічы Драг. ШКА'БА ж. 1.| Рабро. Шкабы тарчаць у каня. Малькуны ІГН. 2. перан. Худая жывёліна. V Карова худая, як шкаба. Цянецца, як шкаба. Малькуны 1гн. ШКАДА' 1. у знач. безас. вык. Шкада. Шкада цукру было. Мсцібава Ваўк. Добры быў чалавек, шкада. Альхоўцы Лях. Як не шкада, згубіла недзе. Азяраны Раг. 2. пабоч. Шкада. Шкада, што не прышоў. Навасёлкі Свісл. Ш КАДАВА'ЦЦА у знач. безас. вык. Шкадаваць, было шкода. Шкадавалася, што не паехаў. Жылі Іўеў. Ш КАДАВАЦЬ незак. 1. Скупіцца, шкадаваць чаго. Шкадуя хлеба старой даць. Навасёлкі Свісл. Есці шкадуя. Рудня Астравітая Чэрв. Ты мне вады шкадуеш. Я лова Пруж. Шкадуя дзецям даць. Саланое Віл. Скупы шкадуя, ён не пазычыць. Альхоўцы Лях. Я грошы не шкадавала. Парэчча Гродз. Я не шкадавала, а ён як даць, то ён шкадуя. Дзяцька гадаваў — солі, хлеба шкадаваў. Гемзы Шальч. 2. Баяцца, асцерагацца. Шкадую здароўя марнаваць — ня п}ю. Солы Смарг. Бох\ шкадаваў мяне, живу. Галынаны Ашм. 3. Шкадаваць, спачуваць, апякаць. Старых ні любяць, ні шкадуюць. Альхоўка Навагр. Щкадуя мяне. Саланое Віл. Я шкадую яе. Вецярэвічы Пух. Я i дзісь шкадую Клеманса. Гемзы Шальч, Шкадаваў ён гэту нявестку. Кузьмічы Люб. Мужык жонку шкадуя. Рудня Астравітая Чэрв. 4. Любіць. Шкадую дзіця. Альхоўка Навагр, Прытульвая да сябе І шкадуя. Міратычы Карэл. Шкадую дзяцей. Паляцкішкі Воран. Дужа шкадавала іх [дзяцей]. Саланое Віл.і 5. Адчуваць страту, чаго-н. Не шкадую, што не наехала да яго. Паляцкішкі Воран. Ш КАДАУЛРВЫ I прым. Шкадлівы, які робіць шкоду. Такі шкадаўлівы, ні маці, ні бацька нічога не могуць з ім зрабіць. Міратычы Карэл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вэндацца, вэргаць, кадавацца, швэля, швэтар, шухля
6 👁
 ◀  / 565  ▶