трымаўся. Збляны Лід. Шворань — жалязяка ператыкаецца, кап паварот быў каню. Мыто Лід. Шворань з дуба выцёсавалі. Азяраны Раг. Кпсяк, загвастка i шворань. Кіралі Шчуч. Ца шварне цягнулі. Старое Сяло Зэльв. Біз шворня нікуды не заедзіш. Onca Брасл. Пат сподам шворань паткладаецца [у жорнах]. Старыя Смільгіні Воран. Шворані былі дзёравяныя, пакуль з'ездзіш у Рыгу, то трэба мяшкі два шваранёў. Швэды Вільн. У верхні камень укреплены шворэнь [у жорнах] i ён дзержыцца, i падліваецца масла. Валеўка Навагр. Шворян сагнуўся. Янова Рас. ШВО'РКА ж. Ланцуг. Вяжы сабаку на шворку, а то ён кідаецца. Навасёлкі Свісл. Ш ВО'РЭНЬ, ШВО'РЯН гл. ШВО'РАН Ш ВУ'РНУЦЬ незак. Ударыдь, кінуць. Мяне швурнула галаeoŭ аб дарогу, добра, не засадзіла галаву, Намазала спіртам — i нічога. Мішневічы Шум. ШВЬГДКІ прым. 1. Лоўкі, праворны, бойкі, разбітны. Бяруць швыдку бабу за сваньку. Валеўка Навагр. 2. Шустры. Карова Пчолка — рэкардрістка i швыдкая да пашы. Валеўка Навагр. Швытка, шустра карова. Міратычы Карэл. 3. Быстры (пра цячэнне). Верацея гэдака швытка. Навасёлкі Свісл. Ш ВЫФГА'ЦЬ незак. экспр. Кідадь. Швыргаіць камнямі. Caланое Віл. Ш ВЫ ФНУЦЬ зак. Моцна піхнуць, таўхануць. Яна яго як швырнула, ён лёх i заснуў на дзіване. Дзёрнавічы В.-Дзв. Ш ВЭД гл. Ш ВЕД Ш ВЭ'ДА ж. Toe ж, што i шв і д p a. Швэду купіў. Бакшты Іўеў. Ш ВЭ'ДАР, Ш ВЭ'ДЭР м. Toe ж, што i ш в i д p а. На ей швэдар целяпаецца. Альхоўцы Лях. Швэдар вяжуць шпрыхамі. Вялікія Баяры Шчуч. Швэдароў колькі купляя. Парзчча Гродз. Матка выходзіла, швэдар ухваціла. Саланое Віл. Швэдар купі~ ла, a насіць не хоча. Паляцкішкі Воран. Швэдар з фабрычных ніцей звязала. Старыя Смільгіні Воран. Тры швэдры за зіму звязала. Пацаўшчына Дзятл. Купілі швэдар. Дзмітравічы Кам. ■ Ш ВЭ'ДАРКО н. памянш. да ш в э д а р. A дзеўчуку швэдарко, портачкі прывезла. Галубы Маст. ШВЭ'ДЫ I мн. Toe ж, што i ш а ш а л ь. Швэды сточылі дэрэво. Курашэва Чыж. ШВЭ'ДЬІ II мн. Скваркі. Усе яйцэ, поедут, а швэды оставят. Азарычы Пін. ШВЭ'ЙКА ж. заал. Страказа. Ш в э й к а - багата лятая, на адзін бок дзве крыльцы, i на другі чатыры крыльцы. Малыя Аўцюкі Калінк. ШВЭЛЬ зб. ж. Кавалкі тынку, адыходы ад драўніны пры апрацоўцы, смецце. Усяляка швэль валяецца над нагамі, пакідалі швэлі. Ахрэмаўцы Брасл. ШВЭ'ЛЬКА ж. Шчылінка. У чатырнаццатом гаду i лучын
Дадатковыя словы
вурнуць, выфгаць, вэдэр, зездзіш, п<ры, шворка, швэдьі, швэйка, швэлька
4 👁