трымаўся. Збляны Лід. Шворань — жалязяка ператыкаецца, кап паварот быў каню. Мыто Лід. Шворань з дуба выцёсавалі. Азяраны Раг. Кпсяк, загвастка i шворань. Кіралі Шчуч. Ца шварне цягнулі. Старое Сяло Зэльв. Біз шворня нікуды не заедзіш. Onca Брасл. Пат сподам шворань паткладаецца [у жорнах]. Старыя Смільгіні Воран. Шворані былі дзёравяныя, пакуль з'ездзіш у Рыгу, то трэба мяшкі два шваранёў. Швэды Вільн. У верхні камень укреплены шворэнь [у жорнах] i ён дзержыцца, i падліваецца масла. Валеўка Навагр. Шворян сагнуўся. Янова Рас. ШВО'РКА ж. Ланцуг. Вяжы сабаку на шворку, а то ён кідаецца. Навасёлкі Свісл. ШВО'РЭНЬ, ШВО'РЯН гл. ШВО'РАНШВУ'РНУЦЬ незак. Ударыдь, кінуць. Мяне швурнула галаeoŭ аб дарогу, добра, не засадзіла галаву, Намазала спіртам — i нічога. Мішневічы Шум. ШВЬГДКІ прым. 1. Лоўкі, праворны, бойкі, разбітны. Бяруць швыдку бабу за сваньку. Валеўка Навагр. 2. Шустры. Карова Пчолка — рэкардрістка i швыдкая да пашы. Валеўка Навагр. Швытка, шустра карова. Міратычы Карэл. 3. Быстры (пра цячэнне). Верацея гэдака швытка. Навасёлкі Свісл. ШВЫФГА'ЦЬ незак. экспр. Кідадь. Швыргаіць камнямі. Caланое Віл. ШВЫФНУЦЬ зак. Моцна піхнуць, таўхануць. Яна яго як швырнула, ён лёх i заснуў на дзіване. Дзёрнавічы В.-Дзв. ШВЭД гл. ШВЕДШВЭ'ДА ж. Toe ж, што i шв і д p a. Швэду купіў. Бакшты Іўеў. ШВЭ'ДАР, ШВЭ'ДЭР м. Toe ж, што i ш в i д p а. На ей швэдар целяпаецца. Альхоўцы Лях. Швэдар вяжуць шпрыхамі. Вялікія Баяры Шчуч. Швэдароў колькі купляя. Парзчча Гродз. Матка выходзіла, швэдар ухваціла. Саланое Віл. Швэдар купі~ ла, a насіць не хоча. Паляцкішкі Воран. Швэдар з фабрычных ніцей звязала. Старыя Смільгіні Воран. Тры швэдры за зіму звязала. Пацаўшчына Дзятл. Купілі швэдар. Дзмітравічы Кам. ■ ШВЭ'ДАРКО н. памянш. да ш в э д а р. A дзеўчуку швэдарко, портачкі прывезла. Галубы Маст. ШВЭ'ДЫI мн. Toe ж, што i ш а ш а л ь. Швэды сточылі дэрэво. Курашэва Чыж. ШВЭ'ДЬІII мн. Скваркі. Усе яйцэ, поедут, а швэды оставят. Азарычы Пін. ШВЭ'ЙКА ж. заал. Страказа. Ш в э й к а - багата лятая, на адзін бок дзве крыльцы, i на другі чатыры крыльцы. Малыя Аўцюкі Калінк. ШВЭЛЬ зб. ж. Кавалкі тынку, адыходы ад драўніны пры апрацоўцы, смецце. Усяляка швэль валяецца над нагамі, пакідалі швэлі. Ахрэмаўцы Брасл. ШВЭ'ЛЬКА ж. Шчылінка. У чатырнаццатом гаду i лучын