Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
хуткасці працэсу кашэння. Што касіць: шах-шах, а вот грэпці: зачапі i пацягні. Граўжышкі Ашм. Ш АЦГЦЬ незаку Трызніць. Хворы пачаў шаціць. Ахрэмаўцы Брасл. ШАЦЬ ж. Toe ж, што i ш а р бн 2, Шаць на дрэвах, але ш i бальшая, дрэвы апшацеўшы. Жылі Іўеў. Шаць выпала на дзеравы, дзерава апшацея, atu цяшка галэнзям. Старыя Смільгіні Воран. Ш АЧЭВГЦА ж. бат. Сачавіца. Калісьці шачэвіцу елі. Бакшты Іўеў. ПІАША' ж. 1. Toe ж, што i ша с а. Ішоў пррз шашу. Тангі на шашэ паявіліся. Дарава Лях. Шаша сліская. Навасёлкі Свіслу Я аткідала да шашэ снех. Парэчча Гродз. На шашу пашлі. Альхоўцы Лях. Ат шашэ два вярстэ. Кіралі Шчуч. Там была шаша, з Вільні на Майшаголу. Грыкені Вільн. Шаша дыміць ат пылу. Навасёлкі Свісл. Гоняць мужыкоў йаліцаі на шашу paбіць. Слабада Мін. 2. у знач. прысл. шашою. ГІа шашы. Ішлі шашою. Альхоўцы Лях. Шашою ' аўтобус ходзіць., Мсцібава Ваўк. ША'ШАЛЬ, ША'ШЭЛЬ м. заал. Шашаль. Шашаль дзерава можа з'есць, як някрэпкае. Пацаўшчына Дзятл. Дзяцел шукае, дзе шашаль, мягкае месца. Валеўка Навагр. Шашаль точыць дзераво. Альхоўцы Лях. Шашаль быў стачыў шалёўку, дык цамэнтам замазалі. Альхоўка Навагр. Шашаль убіўся ў хату, naтачыў усю хату, як пачне тачыць, усё паточыць. Вецярэвічы Пух. Шашаль сцену з'ядая, чыргіча. Кіралі Шчуч. Шашэль — папросту скажуць. Чуркі Ашм. ў ША'ШКА ж. Шашка. Шашка вострая. Ахрэмаўцы Брасл. ШАШКІ' мн.. кулін. Вараная бульба, якую запякалі потым у печы да ўтварэння скарынкі. Шашкі рабілі так: абіралі бульбу, зварыш, тады перчыку, солі i вады, разбаўтаць на патэльню бульбу, заліеш гэтым — i ў печ, яна апсохніць, гэта была ежа, постам рабілі шашкі. Кураполле Паст. ШАШО'К м. 1. заал. Шашок. Шашок паходжы пад ката, но меньшы, хвост харошы. Шашок адно толькі грэбень i падбародавіч з'ядае, голаву адгрызе i мозг высмакчэ. Пацаўшчына Дзятл. Шашок курэй ловіць. Лісна В.-Дзв. Шашок пісклят naеў, двоечка асталася. Саланое Віл. Шашок курэй душа. Завельцы Астр. Шашок смярдзючы. Мярэцкія Глыб. Шашок — у яго вяршкі рудзенькія, а пад нізом жоўценька, такая ў яго скурачка. Кураполле Паст. Шашок курэй бярэць, на ката пахош, толькі ніжэй i дліней, у хмызя плодзіцца. Ахрэмаўцы Брасл. Шашок перадушыў усіх курэй. Бакшты Іўеў. Шашок курэй есць. Чычалі Швянч., Беняконі Воран. Шашок дусіць курэй. Ракаўскія Швянч. Шашок куры ловіць. Каўняны Гродз. Шашок нападая ў капкан, як пасткі ставяць. Кіралі Шчуч. Шашок курэй дзярэ. Гемзы Шальч. Шашок курчат паеў. Пераброддзе Міёр. Шашкі плодзяцца ў ламе. Вузла Мядз.; параўн. літ
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

зесць, зядае, зядая
5 👁
 ◀  / 565  ▶