Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
да замярзае ў рацэ, возеры. Валеўка Навагр. Шарош — дробный кавалачкі лёд у у вадзе, Нізок Уздз. Шарош ідзе — рака станя. Бакшты Іўеў. Калі замярзая рака, па ёй шарош ідзе. Альхоўка Навагр. Шарош — як рака замярзае, І гэты лёт рубіць рыбу. Семежава Кай. Шарое — камякі лёду ў вадзе. ГІацаўшчына Дзятл. Шарое — калі ідзе кусочкамі лёт. Нёман становщца, ідзе шарос. Дакудава Лід. Па Нёмне ідзе шарос — велькія брылы лёду на схот зімэ, велькія кавалкі. Каўняны Гродз. Шарус — лёд паўмярзаны, кусочкі лёду: Галубы Мает. Шарош на целе — па целе дрыжыкі. / цяпер прайшоў шарош na целе, як успомніла npa гэта, цела пашло шурпамі. Бакшты Іўеў. ШАРО'ІІІ II м. Сплаўны лес, разрозненыя бярвенні, якія сплаўляюць па рацэ. Не звязаныя бярвенні, якія ідуць na рацэ,— шарош. Шарош — сплрвной лес. Лісна В.-Дзв. ШАРПАВА'ТЫ I прым. Шурпаты, у бугры. Рапуха рабая, шарпаватая. Вялікія Баяры Шчуч.; пираўн. літ. šiŭrpa 'хто шурпаты'. ШАРПАВА'ТЫ II прым. Toe ж, што i ш а р о х а в а т ы. Шарпаватая дарога, няроўная. Навасёлкі Лід.; параўн. ням. scharf цвёрды'. ШАРПАНУ'ЦЬ зак. Абадраць. Шарпануў руку аб доску. Дакудава Лід. Другому [злодзеюі шарпануў шчаку i уха. Темзы Шальч.; параўн. польск. szarpnqć 'рвануць, шмаргануць'. ШАРПА'ТЫ I прым. Цвёрды, грубы, каляны. Хвашчанка шарпата. Шарпата кара. Малахоўцы Бар. ШАРПА'ТЫ II прым. Патрэсканы, шурпаты. Шарпаты твар ат сіверу пакалоўся. Рудня Астравітая Чэрв.; параўн літ. šiŭrpa тж'. ША'РПАЦЬ незак. Скубці (пер'е). Шарпаім пёры, a курыцу дзяром. Быстрыца Астр. Мама натта пёры шарпала. Темзы Шальч. Шарпалі пер'я. Лайпушкі Ігн.; параўн. польск. szarpač тж'. ШАРПРНА ж. Драпіна. Нескалькі шарпіноў знаць на бакох. Темзы Шальч. ■ ШAPCHH м. заал. Шэршань. Шарснэ водзяцца пат стрэхамі, гняздо, як бы каптур, гайдаецца. Кіралі Шчуч. ШАРСТКАВА'ТЫ прым. Шарсткаваты. Шарсткаватая воўна. Номікі Бабід. Ш АРСТКІ7 I прым. Toe ж, што i ш а р п а ты I. Шарсткая трава. Рыбчына Віл. Ш АРСТКІ' II прым. Toe ж, што i ш а p п а т ы II. Шарсткая нага зрабілася. Саланое Віл. ШАРСТКІ' III прым. Цвёрды, чэрствы, які цяжка глытаць. Шарсткі хлеп, як c мякінай пяклі. Саланое Віл. ШАРСТУ'Х м. Спадніца з адным швом. Шарстух — папярэчная спадніца, някроіная i называлі шарстух. Шарстух — мэтры два палата атрэзаць i ў адно шво шшыць, зрабіць закладачкі — i гэта называлі шарстух. Шарстух беленькі-белень30. 3?ак
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

пере, перя, пйраўн, шарбш, шароііі, шарпаваты, шарпануць, шарпаць
6 👁
 ◀  / 565  ▶