Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
ку. Шарак, калі белым na чорным наччэш. Малахоўцы Бар. У палоску шарак. Мужчинам з яго порткі шылі. Пацаўшчына Дзятл. Шарак ткалі — плацянковая ўсё, з лёну. Малышы Лід. ІЛаракі ткалі. Кемялішкі Астр. Шараке ткалі i шылі спадніцы. Парэчча Гродз. Шарак i плаценак — адно i тоя ж. Быстрыца Астр. Шарак — фарбаваная тканіна ў чатыры нічальніцы. Завельцы Астр. Шарак ткалі, лёнам патыкалі, пачасні патыкалі. Кіралі Шчуч. Шарак ткалі ў паскі. Вялікія Баяры Шчуч. Па льняной аснове ды сукном, штанэ c шарака шылі i часам жыкетку пашыеш. Вецярэвічы Пух. Трэба ўчарніць ніткаў, шарак выткаць. Бакшты Іўеў. Шаракі на гаці ткалі. Старыя Смільгіні Воран. Шарак суконны. Магуны Паст. 3 шараку шылі касцюмы. Старыя Трокі Трак. Шарак такі na белай аснове чорнымі фарбаванымі ніткамі. Стральцы Гродз. Яна ўмея добра ткаць шарак. Темзы Шальч. Шарак тканы насілі. Стракішкі Трак. ШАРА'К II м. заал. Пячкур. Піскара яшчэ шарак завуць. Вялікія Нястанавічы Лаг. ШАРАКАНО'Ш КА ж. заал. Сараканожка. Шараканошка мае многа нох. Ахрэмаўцы Брасл. Ш АРАЛА' ж. бат. Сівец. Шарала — цвёрдая трава. Ёдупка Шальч. Як нашла шарала, то няма нічога. Граўжышкі Ашм. Шарала жорсткая. Шарала i зялёная/ але не мае соку, яе толькі коні ядуць. Яна пры балотцы, пры лесе. Шаралу i верас косяць пасля морозу. Крэва Смарг.; параўн. літ. šeriat шчацінне'. Ш АРАНДЗІ'ЦЬ незак. Toe ж, што i ш а б а л д з і ц ь. Буду сядзець шарандзіць. Кураполле Паст. Ш АРАНО'К м. памянш. да ш а р бн 1. Я ішоў na шаранку. Гальшаны Ашм. Шаранок сягання, падымая na шаранку. Рыбчына Віл. 7 Ш АРАНШ 'Ё зб. н. Машкара. Пусціў шаранш'ё; шаранш'ё— мошкі ўсялякія. Ракаўскія Швянч.; параўн. польск. szarancza тж'. Ш АФАНЬКА прысл. Шэра, цёмна. Шчэ шаранька. Вялікія Баяры Шчуч. Ш АФАНЬКІ прым. памянш. да ш а ры 1. Шаранькі верх у пальце. Малахоўцьг Бар. Шаранькія куры. Альхоўцы Лях. Ш АРАСЕ/НЬ м. Шарон. Шарасень — можна ісці па снегу i не правалішся. Мярэцкія Глыб. ШАРАФА'Н м. Сарафан. Трэда шарафан шыць. Граўжышкі Ашм. ШАРАХУНЬР мн. Тое ж, што i ш а л а г у н э. Шарахуны надзяюцца на шыю каню. Рыбчына Віл. ШАРАХШЭТДЬ незак. Бражджаць. Ідуць, шарахшаць ружжамі. Дзёрнавічы В.-Дзв. Ш АФАЦЬ незак. Віднецца, наступаць (пра ранак). Ужо шарала, як я прачухнуласа. Парэчча Гродз. ШАРА'ЧАК, ШАРА'ЧЫК, ШАРАЧО'К м. 1. памянш. да ш а р а к I. Шарачак ткала. Жодзішкі Смарг. Шарачак
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

арасеінь, зялёнаяі, шараншё, шарачок, шарачык
10 👁
 ◀  / 565  ▶