Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

хоўцы Бар. Шапку будзят ламаці i накрываць. Парэчча Гродз. 7. у знач. прысл. шапкай. Роем, у* вялікай колькасці. У такую пагоду пчолы шапкай кружацца, на плот, на сліву садзяцца. Дзёрнавічы В.-Дзв. О На злодзяю шапка гарыць — пра таго, хто міжвольна сам паказвае тое, што болыи за ўсё хацеў бы схаваць. Вузла Мядз. У шапку спаць — гультаяваць. А нада работаць, а не ў шапку спаць. Едупка Шальч. Шапка паднімаецца на галаве— пра пачуццё страху. Як гляну ў бок могілак, шапка паднімаецца на галаве, Вулька Гродз. Ш АПЛУКР мн. Тое ж, што i ш а л у х а I, 3. Аўсяныя шаплукі, грачаныя шаплукі. Мярэцкія Глыб. Ш АПЛЯКЕ' мн. Камякі гною на хвасце кароў. У хляве мокра, шапляке начапляліся, неапратная карова. Вецярэвічы Пух. ШАПТА'ЦЬ незак. 1. Гаварыць діхім гол асам. Што ты там. шэпчаш — нічога не разабраць. Дзёрнавічы В.-Дзв. 2. Шаптаць, лячыць шэптам (адносна знахароў). У нас шэпчуць ад урокаў. Збляны Лід. Вядзьмак шэпча на ваду i дась яе — такоя лячэння! Слабада Мін. Дзяцька шаптаў ат падзіву i ат перапалоху. Дарава Лях. 3. Ціха падаць (пра невялікі дождж). Дошч шэпчыць. Лісна В.-Дзв. ШАПТУ'К, ШАПТУ'Х, ШУПТУ'К, Ш УПТУ'Х м., ШАПТУХА ' ж. Гнілая, пустая, пасохлая цыбуля. Шаптукамі стала цыбуля, як павесілі яе на печы. Саланое Віл. Цыбуля, як шаптух. Пацаўшчына Дзятл. Проста ў шуптукох цыбуля. Цыбуля, як шаптуке, пагніла І пасохла на печы. Галубы Мает. Уся цыбуля на шаптуху зрабілася. Гемзы Шальч. Зрабілася цыбуля, як шаптуха. Пацаўшчына Дзятл. Цыбуля высахла, як шаптуха. Кіралі Шчуч. Ш АПТУ'Н м. Чараўнік, знахар. Я шаптуну не веру. Вецярэвічы Пух. Шаптун лячыў ад сполаху. Мярэцкія Глыб. Па шаптунох вазілі яе. Паляцкішкі Воран. Шаптуны лячылі людзей. Рудня Астравітая Чэрв. Ш АПТУНГХА ж. Чараўніца, знахарка. Быў у шаптуніхі. Рудня Астравітая Чэрв. ШАПТУ'НКА ж. Тое ж, што i ш а п т у н і х а. Шаптунка была, хадзілі, як што баліць, дзіця ўраклі. Старыя Трокі Трак. Ездзілі ўгаварваць да якое шаптункі. Дарава Лях. ШАПТУФ м. Тое ж, што i ш а п т у н. Шэпча шаптур, каб перастало балець. Дзяніскавічы Ганц, Ш АПТУ'Х гл. ШАПТУ'К ШАПТУХА' гл. ШАПТУ'К ШАПТУ'ШКА о/с. памянш. да ш а п т ў к. Цыбуля згніе, шаптух высахня i зробіцца шаптушка. ГемзЯ'Шальч. Ш АПУ'ЛЬ гл. Ш ЫПУ'ЛЬ ШАПЯЛЯ'ВЫ прым. Шапялявы. Шапялявы быу чалавек. Вялікія Баяры Шчуч