Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
СЦЮ ДЗЁ'НАЯ МЯ'ТА ж. бат. Перцавая мята. Сцюдзёнай мяты для апіціту навары! Кураполле Паст. СЦЮ ДЗЁ'НЫ, СЦІДЗЁ'НЫ, СТУДЗЁ'НЫ прым. 1. Халодны (пра ваду). Рыбчына Віл., Палік Барыс., Мярэцкія Глыб., Рудня Астравітая Чэрв. Kan уліць сцюдзёнай зады. Груздава Паст. Сцюдзёная раніца, сцюдзёны дош ідзе. Саланое, Рыбчына Віл. Вада ca студні студзёная, зімная. Жылі Іўеў. 2. Ахалоджаны, астуджаны. Жур сцюдзёны ca сметанай елі. Мішневічы Шум. 3. Замёрзлы, акалелы. Твае рукі сцюдзёныя, ідзі ў хату! Груздава Паст. У курыцы жары, німа, не сядзіць на яйках: яна сцюдзёная, як падла. Саланое Віл. 4. Неапалены, неацеплены. Хата сцідзёная — не тапіла яшчэ. Шатрова Дрыс. СЦКУДЗШ А гл. СЦЮ ДЗЁ'НА СЦЮ ДЗЯНЕ'Й прысл. Халадней. Сцюдзяней у хаця стала. Мярэцкія Глыб. СЦЮ ДЗЯНЕ'Ц м. Тое ж, што i с т у д з я н к а. У сцюдзянцы вада халодная. Саланое Віл. СЦЮ 'Ж А, СЦГЖ А ж. 1. Модны холад, халадэча. Сцюжа на дварэ. Кураполле Паст. Была сціжа на дварэ. Груздава Паст. ў У сцюжу кідаць — трэсці, калаціць. Маму ў сцюжу стала кідаць. Кураполле Паст. 2. у знач. прысл. сцюжай. У час сцюжы. Буду сцюжай бульбу капаць. Кураполле Паст. СЦЮ К м. Асцюк. Сцюк коліцца. Ад ячменю сцюкі. Малыя Аўцюкі Калінк.; гл. асцюк. СЦЮ ЛЁЗГАЦЬ зак., экспр. 1. Зглуміць, змарнаваць. Добрую адзежу сцюлёзгала. Кураполле Паст. 2. Нанесці гразі, павэдзгаць. Куры залезлі ў карыта i сцюлёзгалі свіную яду. Кураполле Паст. СЦКУПАЦЬ зак. Дробна пасячы. # сікачом хрип'я сцюпаю i курам даю. Мярэдкія Глыб. СЦЮ 'ПЩ ЦД зак. Натапырыцца, удягнудь шыю ў пёры. Кура сцюпіцца i сядзіць. Кураполле Паст. СЦЮ 'ПЦІЦЦА зак. 1. Скурчыцца. Як хто змокне ці змерзне, то сцюпціцца i ляжыць на печы. Мсцібава Ваўк. 2. перан. Зажурыдца, сдішыцца. Як каму гора якое, то кажуць: «Што ты сцюпціўся?» Мсцібава Ваўк. СЦЮ ЦКУРЫ ЦЦА, СЦЮ ЦЮ РЭ'ЦЦА, СЦЯЦЮ Ф Ы ЦЦА зак. 1. Тое ж, што i с д ю п і ц ц а. Нешта сцюцюрыўся пісклюк. Саланое Віл. Курыца сцюцюрылася, сядзіць — мусіць, здохніць. Мярэцкія Глыб. Сцюцюрэлася курыца мая, сядзіць. Рыбчына Віл. 2. перан. Тое ж, што і с д ю п ц і ц д а 2. Чалавек сцяцюрыўся, злажыў рукі i сядзіць. Ракаўскія Швянч. СЦКУШКА ж. 1. Вузкая палоска поля. Я сцюшку жыта жжала. Скасіў сцюшку аўса. Слабада Смал. 2. Кусок сала прадаўгаватай формы. Сцюшку адразаеш сала: вузейшую на шырыну, як на дліну. Слабада Смал. СЦЯБА'ЦЬ, СЦІБА'ЦЬ, СЦЕБА'ЦЬ, СЦЁБАЦЬ незак. 1. Kaрадь. Розгай сцябай яго! Беняконі Воран. Даўней дзяцей сці
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

дзянец, рэцца, студзёны, сцебаць, сцябаць, сцібаць, сцідзёны, хрипя, хрйп'я
6 👁
 ◀  / 565  ▶