Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

i нанёс. Груздава Паст. Сцгха падпоўз воўк да авечак. Пасека Ст.-Дар. Яна сціха да яга падкралася. Груздава Паст. СЦІХАМ ІФ АЦЦА зак. Супакоіцца. Сціхаміралася ўсё на свеці. Чапаеўскі В.-Дзв.; параўн. руск. утихомириться тж'. СЦІХА'ННЯ н. Спакой, цішыня. Цэлу ночку сціхання няма! Вецярэвічы Пух. СЦІХА'ЦЬ незак. Паступова сунімадда, пераставадь. Болі сталі сціхаць. Мыто ЛІд. СЦГХНУЦЬ зак. 1. Супакоідца, уціхамірыцца. Не дурэй, сціхні! Мачаск Бярэз. Сціхні ты, карчыла старое! Новіны Нясв. Aŭ, сціхні ты! Буды В.-Дзв. Бітва ў хляве сціхла. Васілевічы Гродз. 2. Перастаць ісді, ліць, падаць. Дошч сціх. Магуны Паст. Сціх дошч. Дарава Лях. Дош сціх. Лоск Валож. СЦІШ А'ЦЬ зак. Супакоіцца. Вецяр сцішая. Вялікія Баяры Шчуч. Можа вецяр сцішая. Альхоўцы Лях. Вецяр сцішаў nepad дажджом. Вялікія Баяры Шчуч. Сцішаў вецяр. Рудня Астравітая Чэрв. Сцішала на дварэ. Рудня Чэрв. СЦІШ КА' прысл. Цішком, нішкам, не павышаючы голасу. Я на табе сцішка дакажа, што ты не захочаш жыць на свеці. Малі Астр. V Як скажа сцішка, як з мяшка — нечакана, раптам. Малі Астр. Ня бойся сабакі, які брэша, а бойся таго, які сцішка ўкусіць. Кураполле Паст. СЦПШНА прысл. Ціха. Сцішна было ў лесе. Альхоўка Haвагр. СЦГШ Ы ЦЦА зак. Замоўкнуць. Стары схіліўся, сцішыўся ды сядзіць. Ведярэвічы Пух. СЦІШ Э'ЦЬ зак. Toe ж, што i с ц і ш а д ь. Сцішэў вецер—* цяплей стала. Пацаўшчына Дзятл. СЦУКРАВА'ЦЦА зак. 1. Ператварыцца ў дробназярністую цукровую масу. Варэнне стаіць на другі рок i сцукруецца. Мсдібава Ваўк. Мёт сцукруецца, як пастаіць. Груздава Паст, 2. neран. Задвярдзедь, ушчыльнідда, утварыдь снежную корку. Снех сцукраваўсяу na ім можна ісці. Навасёлкі Лід.; параўн. польек. scukrzyć si% сдукравацда'. СЦЫМБУ'Р гл. СЦІМ БУФ СЦЬГНДРЭ'ЦЬ зак. 1. Зрабідца надта цвёрдым, зацвярдзець. Але ж зямля сцындрэла. Кіралі Шчуч. 2. Toe ж, што i с д у к p а в а ц д а 2. Сцындрэў снег: як адліга, а потым умарозщь — можна i канём ёхаць. Падаўшчына Дзятл.; гл. д з i н д р а. СЦ Э'Л Щ Ц А зак. игран. Удаледь, астацда жывым, Лётчыка збілі: жыў быў, i сцэліўся, у нас жыў. Крзва Смарг. СЦЮ 'ДЗЕНЬ ж. кулін, Халадзед, квашаніна. Сцюдзень наварыла са свіных нох. Дзёрнавічы В.-Дзв. СЦЮ ДЗЁНА, СЦЮ 'ДЗІНА прысл. Холадна. Ай, ях сцюдзёна на дварэ. Беразіно Докщ., Мішневічы Шум. Даль стала сцюдзіна, ні стала балезні. Ой, сцюдзіна было! Як сцюдзіна — жэнюцъ рукавы. Саланое Віл. Ногі, як лідакі, яму сцюдзіна. Кураполле Паст