Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

цяпер няма іх. Галынаны Ашм. Скакунэ [блохі] чорные, a блохі [клапы] чырвоные. Дарава Лях. Чырвоная аснова. Рудня Астравітая Чэрв. Чырвоныя мурашкі сякуць, што крапіва, цела пячэцца. Ведярэвічы Пух. Ест чырвоныя гадзіны. Дэгшні Шальч. V Хто пасля смерці чырвоны? — рак. Малі Астр. ЧЫРВСУНЫЯ ЯТАДЫ, ЧЫРВО'НЫЕ ЯТАДЫ мн. Суніцы. Чырвоныя ягадьц як трускаўкі, толькі меншыя. Васілевічы Гродз. Прынёс чорные i чырвоные ягады. Номікі Бабіц. ЧЫРВЯ'К гл. ЧАРВЯ'К ЧЫ ФГАЦЬ незак. экспр. Ледзьве жыць, рухацца, ліпець. Чалавек хворы, еле чыргае. Пацаўшчына Дзятл. ЧЬГРКАЦЬ незак. 1. Квакаць, крактаць (пра жаб). Рапуга пат хату паткапаіцца, чыркая. Солы Смарг. 2. гл. ч а p к а ц ь 1. ' ЧЫРКУ'Н м. заал. Цвыркун. Чыкаў чыркун. Жылі Іўеў.; гл. ц ы p к ў н. ЧЫРПА'К гл. ЧАРПА'К ЧЫРСТВЭ'Й гл. ЧАРСТВЫ' ЧЫРЧАІДЬ незак. Шамацець. Kan цяпер чырчаў [прусак], не пачула n. Цяпер іх i няма. Рагулішкі Даўг. ЧЫР-ЧЫР выкл. Гукапераймальная перадача шамацення прусакоў. Чвыркі— чыр-чыр i падаюць на каву. Рагулішкі Даўг. ЧЫРШКУ'ЛЬ м. Скварка. Чыршкуль ён берыць i кушаіць. Чыршкулёў налажы наверх. Малькуны Ігн.; параўн. літ. čirškŭlis тж'. ЧЫРЬГКАЦЬ незак. 1. Цырыкаць (пра вераб'я). Вірабей чырыкаець. Пасіене Лудз. Верабей чырыкая. Багушэвічы Бярэз. ВарабЧ чырыкаюць. Саланое Віл. 2. Toe ж, што i ч a pк а ць 1. Сарокі чырыкаяць на дош. Кураполле Паст. ЧЫРЫНО'К гл. ЧАРАНО'К . ЧЫ СА'ЛЬНЯ гл. ЧАСА'ЛЬНЯ ЧЫ СЛАВІ'К м. Каляндар. Чычалі Швянч. ЧЬГСЛІНА ж. ткац. Тры ніткі ў пасме. У чысліня тры ніткі. Магуны Паст. Чысліна — тры ніткі, якія ўваходзяць у пасмо. Вострава Маст. ЧЬГСЛІНІК, ЧЫ 'СЛІННІК м. Toe ж, пгго i ч ы с л а в і к. Даўней казалі: «Дайця мне чыслінік». Лісна В.-Дзв. Чысліннік купіла. Сіманавічы Драг. ЧЫ 'СЛІНКА ж. Toe ж, што i ч ы с л i н a. Тры ніткі — чыслінка. Стральцы Гродз. Чыслінка — тры ніткі. Кіралі Шчуч. У чыслінцы тры ніткі. Рудня Чэрв. У чыслінцы тры ніці. Баброўнікі Гарад. Дзесяць чыслінкаў—пасмінё. Старое Сяло Зэльв. ЧЬГСЛІЦЦА, ЧЫ 'СЛІЦА незак. Адносіцца, быць на ўліку дзе-н. Куды дом чысліца. Збляны Лід. ён чысліцца не бы да Гемзаў. Гемзы Шальч.; параўн. руск. числиться тж'. ЧЫСЛО н. 1. Лік. С том чысле i я там быў. Месянцы Брасл. 2. Чысло месяца, дзень. Якім чыслом выехалі? Альхоўцы Лях