Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

гэтай багня ўтапілася c конямі. Старынкі Івян. Чацвярыкамі ездзілі. Дарава Лях. ЧАЦВЯРЬІКЕ' толькі мн. Вілы на чатыры зубы. У нас былі чацвярыке, гной накапвалі. Кіралі Шчуч. ЧАЦЬВОФА гл. ЧАЦВЁРА ЧАЧАВГЦА, ЧУЧАВГЦА ж. Toe ж, што i с а ч а в \ ц a. Kaлісьці сеялі чачавіцу. Навасёлкі Свісл. Заутра Саша чучавіцу скосіць. Дзёрнавічы р.-Дзв. ЧАЧО'ТКА ж. бат. ВіД бярозы. Чачотка — бгістая [гнуткая] дзерава. Ахрэмаўды Брасл. Чачотка — называюць бярозу, якая расце на межах, ніскае дзераво, пакручано i рабенько, яно не коліцца (не расшчэпліваецца), робяць ручкі, гэблікі, асаду, тапарышча робяць у сакеру. Альхоўцы Лях. Чачотка, каторая ля берага расце, ніская, шурпатая, яна не колецца [не сячэцца], кара парёпаецца. Вецярэвічы Пух. Чачотка — бяроза, яе трудна шчапаць, яе пакідаюць на матэрыял — на крэсла да колаў. Темзы Шальч. ЧАЧСУТКАВЫ црым. Зроблены з чачоткі. Чачоткавыя ручкі. Альхоўцы Лях. ЧАЧСУТЛІВЫ прым. Toe ж, што i ч а ч 6 т к а в ьі. Даўоня бярозавая, чачотлівая. Мачаск Бярэз. ЧАЧО'ЦІНА ж. Toe ж, што i ч а ч о т к а. Дабіраюць чачоціну, яна расце край лесу, на мяжы, яна разлажыста, як лазовы куст. Альхоўцы Лях. ЧА'ШАЧКІ мн. пчал. Соты. Здзелаюцъ вузу, у яе панасаджваюць чарвячкоу у чашачкі, гэты расцець i здзелаецца пчалінка. Дзёрнавічы В.-Дзв. Чашачкі мёду. Дзяніскавічы Ганц. ЧА'ШКА I ж. 1. Пасудзіна, у лкой трымаюць соль. Чашка— пасудзіна на соль. Альхоўцы Лях. 2. Міска. Чашкі былі гліняныі. Навікі Лудз. 3. мед. Вогнутая частка тазавага сустава. Вы-, хвасталася с клуба чашка, i страсенне мозга, i кроў свішла с правага вуха. Новіны Нясв. ЧАЛИКА II ж. Тое ж, што i ч а с 6 й к а. Чашка — пасма Hiтак на клубку. Навілсі вяліку чашку, то сгіусціцца.' Пасека Ст.Дар. ЧАЛПШК м. абрад. Шафер. У маладухі е друшкі — дзеўкі, а ў маладого чашнікі — хлопцы. Грыцавічы Свісл. Друшке, друшка — чашнікі. Старое Сяло Зэльв. Валодзя быў за чашніка, васэле было. Вялікі Краснік Пруж. Вянец над маладым дзяржыць чашнік. Баброўнікі Гарад. ЧАШСУИКА гл. ЧАСО'ЙКА ЧАШСУТКА ж. мед. Короста. Чашотка свярбіць вельмі. Баброўнікі Гарад.; параўн. руск. чесотка 'тж\ ЧА'ШОЧКА ж. памянш. Тое ж, што i ч а с 6 й к а. На клубковы чашочкі.Горек Бяроз. ЧАШУ'ЛЬКА ж. 1. Тое ж, што i ч а с 6 й к а. Чашулъка з'ехала с клупка. Каўняны Гродз. Чашулъка на клупку. Вострава Мает. Чашулъка валіласяўс клупка. Семежава Кап. 2. у знач