Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
рашок грабля. Чычалі Швянч. Чарашок дзіравяны ў вілках. Пасіене Лудз. .■ ЧАРВА' зб. ж. Тое ж, што i ч а р а. Нарву паложыцъ — i нікуды матка. Масілавічы Сл. Нарва ва ўсіх вульях. Лісна В.-Дзв., Дакудава Лід. Нарву матка чарвіць. Бакшты Іўеў. Поупа рамка чарвы. Міратычы Карэл. ЧАРВРВЫ прым. Паточаны чарвямі. А каторы чарвівы грып бывая. Кудзялянцы Шальч. Тыя гады не былі такія чарвівыя маліны. Альхоўка Навагр. ЧАРВГУКД мн. заал. Мухі, якія адкладваюць лічын-кі на мясе. Сонца як прыгрэе, дык на платох іх столькі зялёных, велькіх чарвіўкаў, на мяса быле толькі села,, так i чэрві. Пацаўшчына Дзятл. ЧАРВГЦЬ, ЧЭФ ВІЦЬ незак. пчал. Адкладваць чарву (лічынкі). Матка чарвіць чарву. Матка чэрвіць нарву. Бакшты Іўеу. Матка чэрвіць, зачэрвіла. Старыя Смільгіні Воран. ЧАРВО'НЫ гл. ЧЫРВО'НЫ ЧАРВЯ'К, ЧЫРВЯ'К M. f ЧЭФ ВІ, ЧАРВЕ' мн. 1. Дажджавы чарвяк. Чарвяк вылес на дошч, а як пагода — хаваюцца. Кіралі Шч-уч. Я к гаруць, гракі чэрві выбіраюць. Дакудава Лід. 2. Лічынка авадня. Галавісты чарвяк у вугрэ. Кіралі Шчуч. Чарвяк у скуры ў кароў, цялят. Рагулішкі Даўг./З. Лічынка мухі i іншых насякомых. Жоўтая сланіна i чарве — мы ня елі. Гнілец на пчол нападая, чэрві булі. Парэчча Гродз. У Лісічках чарвей німа. Багушэвічы Бярэз. Капусны чырвяк. Якубова Рас. ЧАРВЯКР мн. кулін. Страва, прыгатаваная з паранага аўса. Чарвякі із мыты. На драчку праціраюць цеста i выходзяць чарвячкі, абсыпаюцъ альбо альняным семам, алъбо канаплямі i ставяць у лёгкі дух — i закуска да піва. Ухвала Круп* ЧАРГА' ж. I. Тое ж, што i ч ар ад а I, 7. Чарга карову пасціць. Кузьмічы Люб. Я пасвіла чэргу. Альхоўцы Лях. 2. Тое ж, што i ч а р а д а I, 1. У чэрзе пасуць авечкі. Парэчча Гродз. ЧАРГТЬ гл. ЧАРЬГЦЬ ЧАФКА ж. Чарка. Прамей чарка звалі i на ношца i бяз ношкі, i тоя i другоя. Магуны Паст. Чарка даўней з ыошкай i бяз ношкі, а цяпер адзін скажа кілішак, адзін — чарка. Быстрыца Астр. Чаркі без ножак. Завельцы Астр. Кілішак высокянькі, бяз ношкі — чарка. Жодзішкі Смарг. Кілішак — з ношкай, чарка — бяз ношкі. Дакудава Лід. Чарка рупчасцянька. Малахоўцы Бар. Чарка была роўная. Слабада Мін. Чарка — маленькі стаканчык. Пасека Ст.-Дар. Чарка вотку піць. Пасіене Лудз. V Мушчына чаркай бароніцца, а баба слязьмі. Кураполле Паст., Ракаў Валож. 0 Рабіць чарку — піць гарэлку. Ехалі, чарку рабілі. Мыто Лід. За чаркг брацца — пачынаць йіць гарэлку. Ніхто за чарку не адважаецца брацца. Пацаўшчына Дэятл. Дапіваць чарку — выпіваць да канца тое, што наліта ў чарку. Hada дапіваць чарк у — нельга пакідаць зло ў хаце. Вузла Мядз. Выпіць чарку — выпіць гарэлкі. Выпілі яны чарку. Кухты Віл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

чарвоны, чырвоны
5 👁
 ◀  / 565  ▶