Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

ЦЯМЦЯЛЕ'Й, ЦІМ ЦЯЛЕ'Й м. Toe ж, што i ц ю м ц я л я й. Бацька яго быў цямцялей — смірны чалавек. Цямцялей такі піхатой пашоў. Гемзы Шальч. Цімцялей, а не хлопец! Мсцібава Ваўк. ЦЯНЕ'Й 1. прым. выш. да ц ё н к і 4. Што цяней ніткі, так боляй пасам трэба снаваць. Магуны Паст 2. прысл. Больш тонка. Яна цяней прала. Паляцкішкі Воран. 3. перан. Больш ласкава, лагодна. Як я разяўлюся i варчу, то тата скажа: «Цяней гаварыі» Дварчаны Паст. ЦЯНЕ'ЙШЫ прым. выш. 1. Toe ж, што i цё ншы. 1. Балькі былі цянейшыя i грубейшыя. Ракаўскія ІІІвянч. 2. Вытканы з больш тонкай пражы. Было цянейшае i групшае i грубое naлатно. Канюкай Вільн. 3. Меншы (пра адтуліну), Дорнік дзе ў жалезя дзюрку выбівая — грубшую i цянейшую. Старыя Tpoкі Трак. ЦЯНЕ'ЦЬ незак. Худзець, рабіцца тонкім. Яна усё цянее i цянее. Паляцкішкі Воран. ЦЯНЁК м. памянш.лз д е нь I, 2. Каб мне ў цянёк сесці! Старыя Смільгіні Воран. ЦЯНЖ АФ м. 1. Toe ж, што i ц ё н ж ар 1. Цянжар насіла, c цянжару аглохла. Кіралі Шчуч. 2. перан. Няшчасце, нягода, бяда. Якей цянжар выняс ён на сваём гирбу! Вязынка Maладз. ІДЯНУЛДЬ незак. Падпяваць. Яна спяваць сама ня можа, як хтось спявае, цянеш i ты. Васілевічы Гродз. ЦЯНЬКІ' мн. V Цянькі дома не начуюць — хто шукае простай дарогі, той часта блудзіць. Вузла Мядз. ЦЯНЯ'К м. 1. Toe ж, што i д е нь I, 1. У мяне цяняк, i я na цяняку віджу, што дзень убывая. Альхоўка Навагр. Мой цяняк ідзе. Мой цяняк велькі. Паляцкішкі Воран. Цяняк ходзіць, як чалавек ідзе. 0 Як цяняк ходзіць за мной. Кудзялянцы Шальч. 2. Тое ж, што i де нь I, 2. У цяняку трэба палажыцъ яду. Жылі Іўеў. О Узяць цяняк — пакрыдь зямлю. Бульба цяняк узяла. Альхоўка Навагр. Ц ЯФ АЦЬ незак. 1. Тое ж, што i ц ё п к а ц ь. Я ўжо тры разы цяпала картошку. Валынцы В.-Дзв. 2. перан. экспр. Жыць. «Як жывіцё?» — «Цяпаям панямношку». Пераброддзе Міёр. ЦЯПЕ'ЛІШ ЧА н. Вогнішча. Як згарыць лоўж — застаецца цяпелішча. Мачаск Бярэз. ЦЯПЕ'ЛЬЦА н. памяти, да ц я п д о I, 2. Цяпельца наклалі ў лесі. Рудня Астравітая Чэрв. ЦЯПЕФ, ЦЯПЕФ, ЦІПЕФ прысл. Цдпер. Цяпер багатыя калхозы. Малі Астр. Цяпер высуха тут, дашчу няма. Латыгаль Віл. Цяпер запрацілі — ня можна страшыць людзей. Збляны Лід. Цяпер больш прывыкаюць да культуры. Малышы Лід. Цяпер бульбу капаюць. Гемзы Шальч. Цяпер каіцца, што не нашла. Цяпер жывуць людзі — кажды дзень вяліканне. Чапаеўскі В.-Дзв. Цяпер скрыні на воз кладуць, туды картоплю кла