нітак або з палатна шылі, зашпіляліся на гузік. Мсцібава Ваўк. Жэншчыны шылі выступкі c мацерыі пакрэпчы. Іх называлі i трэпамі, i цюпамі. Масілавічы Сл. Даўней цюпы з ніцей сплятуць на ногі. Кураполле Паст. Дзет ідзе ў цюпах. Вялікія Баяры Шчуч. 3 палатна шылі цюпы на смерць. Вострава Маст.; параўн. польск. ciupy 'мужчынскія штаны', літ. ciupenti 'марудна ісці, рабіць'. ЦЮ РА' ж. кулін. Toe ж, што i цу p а 1. Цюра ці мурца: хлеп, зада, сахар. Чуркі Ашм. ЦЮ РКАЧО'М прысл. Цурком. Вельмі дошч даў, вада цячэ цюркачом. Як велькія жарала у каровы — малако цячэ цюркачом. Мсцібава Ваўк.; параўн. літ. čiurkomls тж'; гл. ц.у p а л ё м. ЦЮ 'РКІ прысл. Toe ж, што i ц ю р к а ч о м. Цюркі цякуць слёзы. Старыя Трокі Трак. ЦЮ РМА' ж. Турма. Удеох яны сядзелі ў цюрме i папрыходзілі абудеа c цюрмы. Альхоўка Навагр. У цюрме сядзеў — гарэлка зеяла. Малахоўцы Бар. V От цэркві можно отказацца, от цюрмы не откажасса. Маркоўскае Лельч. ЦЮ РПА'ЛОК м. Toe ж, штоі цу p б a к. Сіманавічы Драг. ЦЮ РЧА'ЦЬ гл. ЦУРЧА'ЦЬ ЦЮ РЭ'М НІК м. Вязень. Цюрэмнікі сновалі. Азарычы Пін. Хлапец яго — цюрэмнік, na цюрмах сядзіць. Кузьмічы Люб.; параўн. руск. тюремщик вяўень'. ЦЮФЯ'К м. Сяннік. Калісь цюфяк саломаю напіхалі. Баброўнікі Гарад.; параўн. руск. тюфяк матрац'. ЦЮ 'ХАЦЬ незак. экспр. Бегчы трушком. Цюхая конь троху. Азяраны Раг. ЦЮ ХЛЯ'К м. Матрац. Цюхляк c пільсці рабілі: у нас была сукнавальня, атходы мы ў рэццы мылі, сушьілі i рабілі цюхлякі замест падушкі. Рудня Чэрв.; параўн. руск. тюфяк 'сяннік, матрац'. ЦКУХНУЦЬ зак. да ц ю х а ц ь. Конь ні хоча бегці: яго пагані, ён цюхне i зноў шагам ідзе. Азяраны Раг. ЦЮ ХЦЕ'ЛЬ м. зневаж. Той, хто тоўсты, непаваротлівы; абібок, гультай. Малады i такі цюхцель! Асаўвец Віл. А ён, як цюхцель, не схваціцца памахчы! Мсцібава Ваўк. ЦЮ ЦІ'Н м. бат. Тытунь. Цюцін некаторыя сеялі, лісты клалі ў горбачку, некаторыя на ніткі еешалі. Лука Нараўк. ЦЮ ЦЮ КІ' мн., ЦЮ ЦЮ 'К м. Каташкі, каташок. Цюцюкі — шышкі на бярозе. Альхоўка Навагр. V Абмочысся, як цюцюк! Міратычы Карэл. ЦЮ ЦЮ 'Н м. 1. Toe ж, што i ц ю ц i н. От цюцюну пасадзіў. Рудня Астравітая Чэрв. 2. Тытунь, прыгатаваны для курэння. Даўней мушчыны мяшок c цюцюном насілі. Вецярэвічы Пух. ЦЮ ЦЮ ПА'Н м. Парася з белай палоскай вакол тулава. Белапаясыя парасяты, іх называюць цюцюпан. Альхоўцы Лях. ЦЮ ЦЮ РЭ'ЦЬ незак. 1. Надзімацца, натапырваць пер'я (y час хваробы). Цюцюрэя курыца — сумна робіцца, пёры ната
Дадатковыя словы
аса^вец, вя^ень, перя, рпалок, рчаць, рэць, цурчаць
6 👁