Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
бэльку, a ўнізу лучыну ўтыкалі. Бакшты Іўеў. ЦЫР I гл. ЦЭР I ЦЫР II выкл. у знач. вык. Цвыркаць. Цвыргун за печчу цырцыр! Вузла Мядз. ЦЫРАВА'ЦЬ, ЦАРАВА'ЦЬ незак. 1. Лапіць ніткамі дзіркі. Буду панчохі цыраваць. Грыкені Вільн. Нада цыраваць дзюркі ў панчохах. Ёдлавічы Брасл. Вылязлі пяти, ні бачу, трэба было n цыраваць. Малахоўцы Бар. Скажуць цыраваць i лапіць. Вострава Мает. Цыруеш добра, a ці доўга — зноў парвецца. Беразіно Докш. Нітку ўвясці ў іголку i трэба панчохі цараваць. Шаршаткай цыруюць наскі шарсцяныя. Кіралі Шчуч.; параўн. польск. cerowac тж'. 2. перан. пчал. Пакрываць соты тонкім слоем воску. Пчолы робяць воск дзюркаваты, наліваяць мёд i цыруяць зверху — зацыруяць i мёд не цячэ. Ёдупка Шальч. ЦЫ РАДЭ'ЛЯ ж. бат. Сырадэля. Рыбчына Віл. ЦЫРА'ТА ж. Цырата. Цырату часта сціраю мокрай трапкай. Гемзы Шальч. Накрыла сена цыратай — i байкі, ніхай стаіць. Гра5гжышкі Ашм.; параўн. польск. cerata тж'. ЦЬІРБУ'ЛЬ м. Toe ж, што i ц у p б а к. Бярно парэш на цырбулі або целяжы! Рыбчына Віл. ЦЫ РГУ'Н м. Toe ж, што i ц в ы р к ўн I. Цыргуны даўней за печчу цыр-цыр! Німа рады — ня выганіш іх. Вузла Мядз.V Цыргун цыргаіць — нейкая будзіць непагаць. Кураполле Паст. ЦЫРК выкл. у знач. вык. Гукавая перадача цыркання вады між пальцаў ног. На балоце мох расцець, як ідзеш na балоту — вада цырк-цырк! Мярэцкія Глыб. \ ЦЫ РКАЦЕ'ЦЬ незак. Цвыркаць.1 Цырыкун цыркаціць. Дзяніскавічы Ганц. ЦЬГРКАЦЬ I незак. Даіць. Найду цыркаць карову. Груздава Паст. Нада ш ісці цыркаць карову. Вялікае Сяло В.-Дзв. А ты цыркала карову? Дзёрнавічы, Пярэкі В.-Дзв.; параўн. літ. člrkoti 'выдойваць, выціскаючы'. ЦЬГРКАЦЬ II незак. Toe ж, што i ц ы р к а ц ё ц ь. Цыркун за печкай цыркая моцно. Пасека Ст.-Дар. А другі раз кажуць: «Цыркун цыркаіць». Дзёрнавічы В.-Дзв. ЦЬГРКЕЛЬ м. Цыркуль. Цыркель абрысовуе дно, якое трэбо здзелаць. Баброўнікі Гарад. Цыркелям размячаю крух для цэбра. Збляны Лід. ЦЫРКЛЁУВАЦЬ незак. Абводзіць круг цыркулем. Цыркелям цырклёўваю дно для цэбра. Збляны Лід. ЦЬГРКНУЦЬ зак. да ц ы р к а ць I. Карову цыркнуць трэба, пайду пацыркаю. Груздава Паст. ЦЫРКУ'Н м. Тое ж, што i ц в ы р к ў н I. Цыркун залез $а печ. Кураполле Паст. Цыркун пад печчу завёўся. Беразіно Докін. Цыркун за печкай цыркая моцно. Пасека Ст.-Дар. Цыркун андирака зьесь суконнага; ён зялёненькі, моцна крычыць. Малыя Аўцюкі Калінк. I
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

ркацець, цьірбуль
10 👁
 ◀  / 565  ▶