Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
цісня. Граўжышкі Ашм. Нешта цісне да падушкі, муся, скора дамоу пайду — блізка смердь. Кураполле Паст. ЦІСО'УКА ж. Пасма пражы на клубку. Як пража здзярэцца, клубок ссыпаўся, цэла цісоўка сплуталася. Мачаск Бярэз. ЦІТУЛАВА'ЦЬ незак. Называць. Як цітулаваць цябе? Ухвала Круп.; параўн. польск. tytulomać тж'. ЦГУКАЦЬ незак. перан. экспр. Ляцець ca звонам, свістаць, звінедь. Сядзім у акопе, a пулі ціўкаюць над галовамі. Мы бульбу капалі, a пулі ціўкалі над намі. Вузла Мядз. Пулі адно толькі ціўкалі, а я бягом na балоця лячу. Скрыль Пух. ЦІФ, ЦІП, ЦІХ м. Тыф. У вайну на ціф хварэлі. Вецярэвічы Пух. На ціф пахварэлі дзеці. Саланое Віл. Ціф быў появіўса. Смаляніца Пруж. Ціфу ў нас не было. Лука Гайн. На ціп была хвора, я нічоганЬ помніла. Альхоўка Навагр. Гарончка ці тоя, што ціп. Ціп жару подымая. Дакудава Лід. У ціху памёр. Вецярэвічы Пух. ЦГХА, ЦГХО прысл. 1. Ціха (калі суцяшаюць, просядь супакоіцца). Ціха, дзеці, не плацце! Кухты Віл. Ціхо, не плач! Номікі Бабіц. Ціхо, ціхо, не крычы! Дзяніскавічы Ганд. 2. Марудна. Тая баба ціха рабіла. Валынцы В.-Дзв. ЦІ'ХАНЬКА, ЦГХЕНЬКА(О) прысл. 1. Без гуку, шуму, спакойна. А той маўчыць ціханька. Пярэкі В.-Дзв. Сядзіць ціханька, нічоеа не гаворыць. Лісна В.-Дзв. Сядзі ціханька i нічога не гавары! Мачаск Бярэз. Леглі аддыхаць i ляжом ціханька. Вялікае Сяло В.-Дзв. Стыдаюся, ціханька сяджу. Дзёрнавічы В.-Дзв. Ціхенька спіць, не храпіць. Валеўка Навагр. 2. Павольна, не хутка. Як конь ідзе хутко, то ты ідзі памалу, ціхенько. Баброўнікі Гарад. ЦГХАСЦЬ ж. Спакой, дішыня. Мне ціхасці трэба! Граўжышкі Ашм. ЦІХАЧО'М прысл. Употай, скрытна. Яны запісаліся ціхачом да арміі. Замошша Брасл. Ц І'ХГ прым. 1. Не гучны, блабы (пра голас). Нашага брата ціхі голас. Валеўка Навагр. 2. Спакойны, лагодны, добры. Нявестка наша ціхая. Лоск Валож. Верачка лядача, a ён ціхі. Hoвіны Нясв. Такі ціхь чалавек. Малі Астр. 3. Добрага нораву (пра жывёлу). Наша карова ціхая. Асавец Віл. У іх ціхая карова была. Малі Астр. Бываіць свіня зусім ціхая. Малькуны Ігн. 4. Павольны, маруднп ў рабоде. Матка ціхая; павольна робіць, яе называюць «таптуха». Малі Астр. 5. Благі, нядобры, злы. Ціхія — благія людзі — быстрага ня трэба баяцца. Малі Астр. V Ціхая свіння глыбока рыіць. Вузла Мядз. Ціхая свіня глыбокі корань рыя. Яна табе сцішка дакажа. Малі Астр. Ціхая свіня глыбока рыець, а быстрая — парнець i пашла — гэта npa чалавека: каторы ціхі, то падзямельны гат, як паткалупіць, вусенкі падцяўшы. Саланое Віл. Ціхая свіня глыбока рыець. Кураполле Паст. У ціхім балоце ўсе чэрці жэнюцца. Валынцы В.-Дзв. У ціхім yce чэрці сідзяць. Скрудалена Даўг. На ціхага вецер навеіць, a хітры
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

цісоука, іхг
11 👁
 ◀  / 565  ▶