Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
палатном. Пузыры Мядз. Ценкае валакно. Галыианы Ашм. Як ценькія ніткі, то ткалі як бы ў ёлачку. На галаву ценькія хусткі куплялі. Завельцы Астр.; параўн. польск. cienki тонкі'. ЦЕ'НКНЫ прым. Тонкі. Бліны ценкныя i грубыя. Магуны Паст. ЦЕНЦІВО' н. Тое ж, што i ц а в і н а 1. Часнок завязвалі, куколкі рабілі па вярхох, закруціш яго ценціво. Беняконі Воран. ЦЕ'НШ КА, ЦЕ'НШ КО прысл. Цяжка. Хвораму пшэжываць ценшка. Новый Мацалі Варэн. Ценшко падняла i зрушыла маў ціцу. Каўняны Гродз.; параўн. польск. ci§žko тж'. ЦЕ'НШ КІ прым. Цяжкі. Таке ценшке дзберы. Паляцкішкі Воран. Бочка такая ценшкая. Гемзы Шальч.; параўн. польск. cigźki тж'. ЦЕ'НШЫ прым. выш. да ц е н к і 1. У вазку i палазкі ценшыя. Беняконі Воран. Ценшыя кішкі на кілбасы ідуць. Новыя Мадалі Варэн. , ДЕНЬ I м. i ж. 1. Цень. Ад чалавека i ад будынка цень. ё д лавічы Брасл. Ідзе бабуля гарбатая — i цень гэдак ідзець. Paгулішкі Даўг. Мой цень со мной разам ідзе. Гемзы Шальч. Ужо дванаста гадзіна — малы цень. Цень ад сонца падая: на ранку болыиы цень, а пат палудзянь — меншы. Кдралі Шчуч. Ужэ вялШ цень. Альхоўцы Лях. Спаўдня завярнуўся цень; даўней i ўрэмя ўзнавалі па цяні. Рудня Астравітая Чэрв. Во мой цень які, шагамі мераем, сколькі шагоў, столькі часоў. Азяраны Раг. Ужо позна — цень вялікая к вечару. Вецярэвічы Пух. Ужэ цень малая. Крынкі Крын. Няма ценю: сонца прама стаяла. Ёдупка Шальч. Як цень — хто слабы, схуднелы паеля хваробы. Яна сайшоўшы як цень, не мае сілы. Паляцкішкі Воран. 2. Засень, задень, цянёк. У цящ нічога не расцець. Едлавічы Брасл. Я ў цяню сяджу; стаім у цяні. Ахрэмаўды Брасл. Дзе цень вялікі, там не расце нічого. Тут німа ценю. Дзяніскавічы Ганц. Сонца звярнуАа — i стаў цень. Солы Смарг. У цяні халадно. Альхоўцы Лях. Лісточкі ў цяню сушыць. Плябанцы Ашм. 3. Пахмурнае, дажджліваё надвор'е. Надаела цень: кажды дзет дош. Пераброддзе Міёр. 4. Сонечны зайчык. Цень па хаці бегая. Кіралі Шчуч. ДЕНЬ II м. Тое ж, што i ц ё м я 2. У сами цень ударила, як дала палкай. Старыя Смільгіні Воран. ЦЕ'НЬКА гл, ЦЕ'НКА ЦЕНЬКАВА'ТЫ прым. Танкаваты. Ценькавата палатно. Магуны Паст. ЦЕ/НЬКІ гл. UF/HK1 ЦЕ'НЯНЬКА прысл. Вельмі тонка. Талька — калі натта ценянька напрадуць. Магуны Паст. ЦЕ'НЯНЫ Д гл. ЦЕ'НЕНЬКІ ЦЕПЕЛГ'НЫ мн. кулін. Калдуны. Пачакайце, не ўставайце з-за стала, я цепеліны прынясу! Чычалі Швянч.; параўн. літ. cepellnai 'тж
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

ufіhk, надворе, цененькі, ценькаваты, ценяны, цепелгны, цеінькі
6 👁
 ◀  / 565  ▶