Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

хустаў. Парэчча Гродз. 2. Вялікая хустка, якой акрываюцца. Хусты грубыя накрывацца, а на галаву ценькія хусткі. Завельцы Астр. ХУ'СТАЧКА ж. памянш.-ласк. да х ў с т к а 1. Надзька, куni хустачку! Малыя Аўцюкі Калінк. 2. Насавая хустачка. Пятнасце капеeк — i куплю хустачку, з носа цячэ. Канюкай Вільн. ХУ'СТКА, КУ'СТКА ж. 1. Toe ж, што i х ў с т а 1. Хустка на галаву. Мярэцкія Глыб., Васілевічы Гродз., Рудня Астравітая Чэрв. На галаву ценькія хусткі. Завельцы Астр. Ідзе яна, махае хусткай. Кухты Віл. Дзе ш мая кустка? Паляцкішкі Воран. Я вазьму хустку. Сакаўшчына Валож. Дзве грубыя хусткі завязаўшы. Дэгшні Шальч. Дай хустку на галаву завязаць. Рагулішкі Даўг. Гэтыя хусткі перамый. Мыто Лід. Чаравік занясеш да касцёла ў хустцы ўвязаны. Васілевічы Гродз. Завязала п хусткоў І цяплей было п. Пацаўшчына Дзятл. Мала хусток. Жылі Іўеў. 2. Тое ж, што i х ў с т а 2. Маю вельку хустку. Парэчча Гродз. Апратвацца ніёмко хусткдю — цёпло, лето. Хатынічы Ганц. ХУ'СТКА-УКРЫВА/НКА ж. Тое ж, што i х ў с т а 2. Хустm-ўкрыванка с кутасамі. Рудня Астравітая Чэрв. ХУ'СТЫ зб. толькі мн. Бялізна. Нада хусты мыць. Хусты — старэйшыя гаварылі. Ёдлавічы Брасл. Даўней казалі: «гХусты, кашулі нада мыць». Вузла Мидз. Калісь мама i баба Зося кажу ць: «Хусты мыла». Паляцкішкі Воран. Хустэй многа. Хусты — сподняя адзежа: кашулі, порткі. Лоск Валож. Сёння хусты мыла,, паласкала. Солы Смарг. Давай памый хусты. Клралі Шчуч. У сё сабіраецца разам І называяцца хусты. Нада хусты памыцъ. Гемзы Шальч. Нада хусты памыць i пасушыць. РагулішкІ Даўг. Хусты занасіла. Альхоўка Навагр. ХУ'СЦЯ, ХУ'СЦЕ зб. н. Тое ж, што i х ў с т ы. Намачу хусця i буду мыць. Сакаляны Сакол. Гэта хусця намыла. Крынкі Крын. Пайду хусця мыць. Навадворцы Васільк. Хусце асталосо на дажджэ. Кнышэвічы Бабіц. ХУТ м. міф. Змей, чорт. Хут — змей. Яму хут нанасіў грошьи Даўней гаварылі, што хут прыходзіў. Во, гэта яму хут нанасіў. Даўней гаварылі, што быў хут, золата нанёс. Цянер няма ні хутоў, ні зданняў тых. Рыбчына Віл. ХУ'ТАР гл. ФУ'ТАР ХУ'ТКІ прым. Завішны, быстры. Хуткі ў робоце. Калясное Міхалк. ХУ'ТКО прысл. 1. На працягу кароткага адрэзка часу. I хутко прыедзе Ядзя? Хутко прышла з магазіна. Мсдібава Ваўк. Хутко ты управылась. Дзмітравічы Кам. 2. У хуткім тэмпе. Ідзе хутко, спяшаецца некуды. Дзяніскавічы Ганц. Ідзеце, ідзеце i прыхоцце хутко. Ялова Пруж. Хутко прыбех. Навасёлкі Свісл. Хутко не ўмею рабіць. Ена хутко робіць, рукі ходзяць як машына. Мсцібава Ваўк. Я роб'ю всэ хутко. Смаляніца Пруж. 3. У хуткім часе. Забывая хутко. Навасёлкі Свісл. На ум нэ збэ