Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
хцецьме, то варыцьме. Навасёлкі Свісл. 2. Мець патрэбу ў кім; чым-н. Асталася ні старая, а замуш не хацела. Зара апсеў, а то хацеў жаніцца. Солы Смарг. Я мушчын не хачу, быў мужык, памёр, так жыву. Вузла Мядз. Мы ні хочам гасціма быць. Гэтак ужо хочыць, прама млея па гэтай сукенца. Завельцы Астр. 3. Мець прагнасць. Піць ён хочыць. Навікі Лудз. 4. Мець зацікаўленасць у чым-н. Пасматрэць, як тчымо, хочаце? Малышы Лід. 5. Мець вартасць, каштоўнасць. Сколькі ты хочыш за гэтыя боты? Ахрэмаўцы Брасл. V Ці бедны, ці багаты, усё роўна хочыць быць шчаслівым. Кураполле Паст. Што ты хочаш, каб не рабіўшы самі галкі ў горла ляцелі? Малі Астр. ХАЦЁНА ж. зневаж. Невялікая несамавітая хата. Злажылі хацёну, печку. Замошша Брасл. Муш з вайны не прышоў, хацёну строіла сама, у горы жыла. Пераброддзе Міёр. ХАЦЁНКА, ХАЦГНКА ж. Toe ж, што i х a ц ё н a. Нейкую хацёнку маіць. Груздава Паст. Хацёнку старэнькую купіў. Старое Сяло Зэльв. Жыла я ў той хацінцы. Літва Лях. Некалькі хацінкаў было ў Дарэве. Дарава Лях. ХАЦГ, ХАЦЯr часц. 1. узмацняльна-абмежавальная. Выражае пажаданне. Kan хаці дамоў прыехаць. Хаці ён на вуліцу выгнаў. Вецярэвічы Пух. 2. узмацняльна-вылучальная. Хаця ці ёсь хлеп? Лісна В.-Дзв. ХА'ЦІСКО н. павел. да х а т а. Але ш хаціско собіе выставів! Курашэва Чыж. ХА'ЦІШ ЧА н. Toe ж, што i х а т н і ш ч а. / знаку няма нашага хацішча. Рыбчына Віл. Тут наша хацішча. Палік Барыс. ХВАТІРА ж. Кожная з чатырох фаз Месяца. Хвадра перва. Старое Сяло Зэльв.; гл. к в a д p а. ХВАЁВЫ прым. Які мае адносіны да хвоі. Хваёвых лапак ппынёс. Рудня Астравітая Чэрв. ХВАЁВЫ BE'HIK м. Памяло. Хваёвы венік насаджан на чэрань i вымятаюць печ. Кіралі Шчуч. Зрабі хваёваго веніка печ вымесці. Хваёвы венік робяць з хвойкі печ вымётаць. Альхоўцы Лях. Трэба звязаць хваёвы венік. Дзяніскавічы Ганц. ХВАГНА ж. Адно дрэва хвоі. Там стаіць хваіна. Міратычы Карэл. ХВАГНКА ж. памянш. да х в о я 1, х в a i н a. Хваінкі маленькія, дзе пасаджаны лес. Гемзы Шальч. ХВАЙНА', ХВАЙНЯ' ж. 1. Хваёвы лес. Лес хваёвы, стары, велькі — хвайна. Вялікія Баяры Шчуч. Хвайна — хваёвы лес са днэй хвоі. Мярэцкія Глыб., Жылі Іўеў. Мы ў хвайне жывем. Па хвайне сівы мох расце. Парэчча Гродз. Хвайна — там грыбы растуць. Вострава Мает. Хвайна, за тэй хвайной кудзерка. У хвайну заходзіць аўтобус i захіляецца на Руду Ліпічанскую. Галубы Мает. Дзіке як далі ў хвайну! Парэчча Гродз. 2. Хвойнік. На маладой хвайне много грыбоў. Навасёлкі Свісл. Ідзеця хвайною. Навасёлкі Свісл. ён у хвайне стаіц з руж'ём. Парэчча Гродз. За рэчкаю хвайня — там адна хвайня, на той зараслі, на
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

behik, ружём
8 👁
 ◀  / 565  ▶