Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
трэба вязаць руку туга, кроў ні ходзіць. Кіралі Шчуч. 24. Укісаючы, брадзіць. Варэння ходзя i перарабляецца на віно. Вялікія Нястанавічы Лаг. Ходзіць брага. Кіпнём зальём, у бутылкі нальём, дрожджы кідаем — ходзіць квас. Саладуха астыня, пераліваюць у дзешку, там яна ходзіць. Дакудава Ліді 25. Мець пэўны знешні выгляд. Ходзіць расхристаны. Мсцібава Ваўк. Быць цяжарнай. Міхасём хадзіла. Паляцкішкі Воран. I нівы жалі; на руках нясу, аднаго за руку вяду, a трэцім хаджу. Старыя Смільгіні Воран. Хаджу другім дзіцем, чую, што живое ўжо. Галынаны Ашм. Як уцяшку хадзіла, згага мне ела. Старыя Трокі Трак. 26. Панаваць на працягу гістарычнага перыяду. Тут паншчызна хадзіла. Відаўцішкі Вільн. 27. Дабівацца чаго-н. Хадзі яна, хадзі i не выхадзіла нічогц. Груздава Паст. 28. Запрашэнне ісці куды-н. Хоць сюды! Вострава Маст., Стральцы Гродз. Хоць кушацьі Галубы Маст. Ваня, хадзі на лошка! Талынаны Ашм. Хоць сюдэ, сыночок! Дзмітравічы Кам. V Не за то біта, што хадзіла ў жита, а за то біта, што стаптала жита. Збляны Лід. Дари другой, каб не хадзіў з дугой. Валеўка Навагр. Кап ты па зямлі ні хадзіў i сонца ні відзеў! Саланое Віл. 0 Хадзіць замуш — станавіцца чыёй-н. жонкай. Два раза хадзіла замуш. Слабада Мін. Хадзіць барца — борацца. Дзеці душацца, барца ўходзяць. Магуны Паст. Хадзіць па месяцы — пра хворага на лунацізм. Лунацік па месяцы ходзіць. Ахрэмаўцы Брасл. Я к месяц засвеціць, ён схопіцца i ідзець па месяцы: есць такія людзі. Кіралі Шчуч. Хто па месяцы ходзя, ён пройдзя na вадзе, пярэйдзе рэку — і не ўтопіцца, толькі маўчы. Малі Астр. Хадзіць [пра хваробу] — распаўсюджвацца. Тады хадзіла халера. Альхоўцы Лях. Хадзіць з торбаю, хадзіць na людзях, хадзіць па свету — жабраваць. Даўней бацько с калят хадзіў c торбаю — хлеп так зарабляў, кап семю'карміць. Кузьмічы Люб. Я хадзіў па людзях, збіраў хлеп i другое, што давали Саланое Віл. Я хадзіла па свету, прасіла. Слабада Мін. Хадзіць ап тоя — хваляваць. Мне ходзіць ап тоя, каб яна памагла га даваць дзіця. Руднікі Шальч. Што яму хадзіла—ўвалявала. Пан усе землі папродаў каля сябе. Што яму хадзіла: сеў i паехаў. Паляцкішкі Воран. ХАДЗЯ'ІН гл. ХАЗЯЛН I ХАДЗЯ'ЙКА гл. ХАЗЯ'ЙКА ХАДЗЯ'ЙСТВА, ХАДЗЯЙСТВО' гл. ХАЗЯ'ЙСТВА ХАДЗЯ7ЧЫ прим, перан. Звязаны з работай, якая патрабуе не знаходзіцца пастаянна на адным месцы. Кап хадзячую работу рабіць, ня гнуцца. Асавец Віл. ХАДНЯ', ХОДНЯ7 ж. 1. Toe ж, што І ха да 1. Яму ногі да кален у норных ранах, якая хадня с палкай. Руднікі Шальч. Я ўсё ў хадні. Лоск Валож. Яка натта быстра ў хадне i ў рабоце. Кіралі Шчуч. Унучак відзіць маю хадню. Новікі Гродз. Вжэ, можэ, дэсэть раз ходив, вжэ надоіла гэта ходня. Сіманавічы Драг. 2. Уваход у двор. Брамка толька для хадне. Кіралі Шчуч
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

семюкарміць, хадзяйка, хадзяйства, хадзяін, хадзіла—^валявала, хазяйка, хазяйства
7 👁
 ◀  / 565  ▶