Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

ФУФКНУЦЬ зак. Хутка ўзляцець. Фуркнуць галубы, на фермі іх такая стада! Валынды В.-Дзв. ФУФМА'Н, ХУФМАН м. Вазак. Бацька за фурмана служыў. Фурмана дзеці. Ахрэмаўцы Брасл. ён ляску дае малому: «Я конь, а ты фурман». Галыианы Ашм. Фурман нанімаўся ў пана. Быстрыца Астр. Фурман вазіў, цяпер гавораць ізвошчык. Стральцы Гродз. Фурман рукавадзіў канём. Мсцібава Ваўк. Пан ездзіў заўсёды з фурманом. Кіралі Шчуч. Хурман у пана служыў. Пасека Ст.-Дар. Хурман — гэто звошчык. Смаляніца Пруж. Фурман мусе быць на конъцы. Швэды Вільн. Малы абет — сабе, большы пакідалі фурману, каб бульбу прывёс. Жодзішкі Смарг.; параўн. польск. furman, ним. Fuhrmann тж'. ФУРМА'НКА, ХУРМА'НКА ж. Падвода. Няма ў мяне ні воза, ні каня, я нанімаю фурманку. Быстрыца Астр. Ужо ўсе фурманкі паехалі. Малышы Лід. Прыехала дванаццаць фурманак. Валеўка Навагр. Немцы ганялі да дрэва [лес вазіць] у фурманкі. Руднікі Шальч. Былі выгнаўшы хурманкі. Грыкені Вільн. Фурманкі паехалі пустыя. Лука Нараўк.; параўн. польск. furmanka тж'. ФУРФО'НІЦЦА незак. экспр. Злавацца. Старшы сын фурфоніўся, што яна так сказала. Дэгшні Шальч. ФУС гл. ФУЗ ФУФАР, ХУФАР м. 1. Хутар. Футар — адна хата, дзве i тры хаты — засценкі. Магуны Паст. Я быў на футары. Быстрыца Астр., Сонічы Гродз. У трынаццатам гаду фу тара падзелалі. Малахоўцы Бар. Былі футары тут, а цяпер у вёску пераехалі. Цяпінцы,Віл. Футары ў нас былі. Навасёлкі Лід. Футар быў нідалёка. Слабада Мін. Я жыла на футары дваццаць гот. Валеўка Навагр. На футары не былі мы, у Дзераўным не было футароў. Дзераўное Стаўб. Дзе-нідзе ёсь футар. Дзевяткі Смарг. Злівень паласой ішоўшы, а на нашых фу тарах град ішоўшы. Скрыпчына Лудз. Хутар быў паўтары кіламетры ат дзярэўні. Дзёрнавічы В.-Дзв. Там нейкія хутары, ці вёска. Вузла Мядз. Пасля нікалаеўскай вайны хутары былі. Альхоўцы Лях. 2. Поле, якое далёка ад вёскі. У Баброўніках было тры футары. Баброўнікі Гарад.; параўн. руск. хутор, польск. chutor, венгр. hatar 'граніца, рубеж' (Фаем., IV. М., 1973, с. 286—287). у ФУТАРА'ЛІК м. памянш. Футлярык. Ручка ў футараліку зламалася. Крэва Смарг.; параўн. польск. futeral тж'. ФУФКАЛА ж. заал. Удод. Футкала — рабая пташка, але яна смярдзіць, але пекна футкала крычыць: фут-фут-фут, у крушні гняздо ўе. Каўняны Гродз. ФУФРА ж. i н. 1. Тое ж, што i ф у т р 6 в i н а. Футра на ўборы хароша. Магуны Паст. 2. Адзенне з футры. Футру купіла. Кемялішкі Астр. Футра на гаўчынках сукном пацягнена. Ёдупка Шальч. ён ёй футры купіў. Солы Смарг.- У нас такія даўней футры былі: знізу мех, а зверху сукно. Завельцы Астр. Фут