Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

СУХАГМ 'Е гл. СУЧАГМ 'Е СУХАЛЕ'СОК м. Сухое месца, грудок. Вушлі ńapoeu на сухалесок; сухалесок міжду балота, грабнік на сухалесках расце. Кузьмічы Люб. СУХАЛО'М м. бат. Шабельнік балотны. Сухалом на балоце расцець. Сухалому цвет паруць i ванны робюць, як ногі баляць. Ёдлавічы Брасл. СУХАМА' прысл. Есці, харчавацца сухой ежай, без вадкага i варанага. Наеўся хлеба сухама. Дакудава Лід. Есць сухама хлеп. Рудня Астравітая Чэрв. Некалі бедне жылі, тры бульбачкі з'ем сухама — i пайду спаць. Дэгшні Шальч. Бліны пульхныя з грачыхі, сухама так наясіся. Гемзы Шальч. Сухама з'есць хлеб. Пацаўшчына Дзятл. Хлеп біз нічога так сухама зем. Вузла Мядз. СУХАНДЭ'ЛЬ м. знев'аж. Хто надта худы, хударлявы. «Cyхандэль ты!» ■.— кажуць на сухога, худога чалавека. Азяраны Раг. СУХАНО'Ж КА, СУХАНО'Ш КА ж. Расада з засохлым карэньчыкам. У расадзі нашай суханожкі багата. Азяраны Раг. Ёсць у мяне na каліву гэтай суханошкі. Граўжышкі Ашм. СУХАПАСТО'Й зб. м. Сухастой. Сухапастой— сухі лес, сухая дзеравіна. Старое Сяло Зэльв. Сухапастой зразаць можна на дровы. Рудня Астравітая Чэрв. #/ć сухапастой не зрэжуць, то ўпадзе i згніе. Пацаўшчына Дзятл. СУХАПУ'ЦЦЕ, СУХАПУ'ЦЕ н. Сухая мясцовасць — поле, сенажаць. Тут заліўны сенакос, у нас сухапуцця німа. Вецярэвічы Пух. На сухапуцці барсук жыве. Рудня Астравітая Чэрв. Метраў триста — чатыраста да сухапуця даехаць вадой. Замошша Брасл. СУХАПУ'ЦЬ ж. Toe ж, што i с у х а п ў ц ц е. На сухапуці не растуць журавіны. I на сухапуці купіны ест. Гемзы Шальч. На сухапуці сена злажылі. Кураполле Паст. У нас німа балотаў, у нас сухапуць. У нас сухапуць — няма возяра. Кіралі Шчуч. Хады баброў выходзяць у раку i на сухапуць. Саланое Віл. На сухапуць выйдуць, агонь разложуць. Буды В.-Дзв. Яа сухапуці чуць уцёк. Ахрэмаўцы Брасл. СУХАПЯ'ТКА ж. Тое ж, што i с ух а н о ж к а. У капуснай расадзі сухапяткі багата. Азяраны Раг. СУХАФ м. 1. Высушаная лустачка хлеба, булкі. Я сухари пасушыла. Саланое Віл. Яны ядуць, як булку, гэтыя сухари. Старыя Смільгіні Воран. Сухара есцімеш? Смаляніца Пруж. 2. мн. Пячэнне. Сухарэ пяклі з мукі пытлёваной. Сухарэ кругг лыя — як шклянкаю націскалі; ктхнцястыя — як нажом рэзаць. На ліст капусні садзілі ў печи i пяклі сухарэ. Васілевічы Гродз. I ми самі сухари пяклі. Саланое Віл. 3. перан. Худы чалавек. £н хварэў доўга i висах на сухара, стаў худи-худи. Солы Смарг. V Висах чалавек, як сухар. Саланое Віл