Ударыць, выцяць, пакараць. Я табе ўрэжу па худым карку! Лоск Валож. Матка махрачом na noni як урэжыць! Вузла Мядз. Я ўрэжу гэтаму сабаку! Беняконі Воран. УРЭ'ЗВАЦЬ незак. Укарочвадь; адрэзваць канцавую частку. Карові рогі ўрэзваюць, катора прабівая каровы. Навасёлкі Свісл. УРЭ'МЯ н. 1. Прамежак часу. Некалькі ўрэмені так маўчала. Дзёрнавічы В.-Дзв. 2. Пара, у пару. Трэ ea ўрэмя сабраць лён. Альхоўцы Лях. Mapoc бяз урэмя ўсё паеў. Лісна В.-Дзв. 3. У знач. прысл. гэтым урэмем. У гэты час. Кроў з носу як дала гэтым урэмем. Солы Смарг. За польскім урэмям — у мінулым, пры Польшчы. Некалі ў арміі салдаты накрыеаліся — гэта коц. Гэта за польскім урэмям. Малышы Лід.; параўн. руск. время ўтж'. УРЭ'П Щ Ц А зак. Тое ж, што i у л я п \ ц ц а. Урэпіцца кот за клямку, кап цябе паляруш, i атчыніць дзверы. За шчэляпі ўрэпісся i выцягніш мянька. Гусь як урэпіцца за травіну. Салатное Віл. Дзіця ўрэпіцца за фартух. Рыбчына Віл. УРЭ'Х м. с.-г. 1. Агрэх. Дзе не захваціў плугам — урэх. Вострава Маст. Последню скібу не забярэш плугам i астанецца кусочак — урэх. Баброўнікі Гарад. Урэх аставіў. Тухавічы Лях. Урэх пакінуў на полі. Галубы Маст. Пагараў на ўрэх. Паляцкішкі Воран. Араў i ўрэх зробіў. Урэх — як ён гарэ, i яму плух выскачыць. Навадворцы Васільк. На ўрэхі пагараў. Жылі Іўеў. Урэхі пакінуў. Пацаўшчына Дзятл. ён араць не ўмее, урэха пакту ў. Альхоўцы Лях. Дзіця яшчэ, за плух першы рас узяўся, таму ўрэхаў нарабіў. Малахоўцы Бар. Без урэхаў барануя. Бараной далей пашоў, не зачапіў — вось урэх. Збляны Лід. 2..Не-, ўзараны ўчастак; край загона. Урэх — шырокі загон, мэтраў чатыры-п'яць. Лука Нараўк. Одзін ідзе борозною вол, a другі — урэхом. Калясное Міхал. УСА'ДЖ ВАЦЦА незак. Усоўвацца, устаўляцца, прымацоўвацца. У калотку ўсаджваяцца букса. Жодзішкі Смарг. У крэсло ручкі ўсаджваліся. Грыкені Вільн. УСА'ДЗІБНЫ прым. Сядзібны. Усадзібны вучастак засадзілі бульбай. Рудня Астравітая Чэрв.; параўн. руск. усадебный ўтж'. УСАДЗГЦЬ, ВСАДГТІ зак. 1. Пасадзіць. Ест такіх людзей, што не ўсадзят бульбу. Старыя Смільгіні Воран. 2. Пасадзіць лячыся. Хлеп замеся мукой i ўсадзя ў печ на под. Гемзы Шальч. 3. Абуць. A тылак [заднік] нізенькі ў клюмпах, каб ногу ўсадзіць. Васілевічы Гродз. 4. Застраміць. Шчэпку ў паліц усадзіла. Пярэкі В.-Дзв. 5. Усадзіць. Яна ножык у сэрца ўсадзіла мужыку. Пярэкі В.-Дзв. 6. перан. Патраціць. Колькі яны туда дзенег усадзілі! Саланое Віл. 7. Схаваць. Грошы дэсь всадів i нэ муох найті. Курашэва Чыж. V Усадзіў бох душу: ні ў пень, ні ў грушу — кажуць, калі чалавек неакуратны, непрыгодны ні да якой работы, да нічога. Збляны Лід. Всадзіць казла — зрабіць па
Дадатковыя словы
пяць, урэзваць, усадж
1 👁