Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
ўкрывулькі ад рова да рова. Кураполле Паст. УКРЬГУДЗІЦЬ зак. Пакрыўдзіць. Ты дзіця ўкрыўдзіў? Темзы Шальч. УКРЬГЦЦА зак. Накрыцца. Дзяругай укрыўся. Рудня Аст~ равітая Чэрв. ён з галавою ўкрыецца i спіць. Ахрэмаўды Брасл. УКРЬТЦЬ зак. буд. Накрьщь. За два дні ня ўкрыіш страху. Саланое Віл. Яна n шыферам укрыла страху. Саланое Віл. УКРЬІШЬТЦЬ зак. Накрышыць троху. Нада капусты ўкрышыць. Темзы Шальч. УКРЭ'Ш СТЫ прым. Ломкі, крохкі. Укрэністая дзерава, cac~, ну не ўрэжыш, не атдзярэш драніцу — іна ломкая. Лісна В.-Дзв. УКРЭ'НЬ ж. 1. Паўночны бок ствала хваёвага дрэва. На север — укрэнь, на запад, юг — харошая белая ель. Якубова Рас. 2. Дрэва, якое непрыгодна для будаўнічага матэрыялу. Укрэнь — красная ялушка. Укрэнню пол памасціць — ён будзе неўстойчывы i некрасівы. Укрэнь рубіш — кускамі адлетаіць. 3 укрэні не сячы аглоблі — яны — цяжкія. Якубова Рас. У'КСУС м. Воцат. Без уксусу квашаніна ні смашна, як мдле [польск. mdleč нудзіць']. Груздава Паст.; параўн. руск. уксус 'тж\ УКУЛГЦЦА зак. Укаціцца. Патом усётакі ў разору ўкуліўся, да разораю папоўз. Скрыль Пух. УКУЛГЦЬ зак. 1. Укаціць, увагнаць. Укулілі чалавека вужакі ў агонь. Старыя Трокі Трак. 2. перан. экспр. Выпіць. Укуліў бутылку віна адзін. Вузла Мядз. УКУРЬТЦЦА зак. Пакрыцца копаццю. Укурылася хата каля печы. Альхоўцы Лях. УКУ'С I м. Укушанае месца, захворванне ад укусаў гадаў. Чалавек замаўляў ад укусаў гада. Завельцы Астр. УКУ'С II м. Смак. Груздзі зялёныя, цёмныя, нада мачыць, стануць красныя; як вымакаюць — укуса ў іх нет. Месянцы Брасл.; параўн. руск. вкус тж'. УКУСТЦЬ зак. 1. Укусіць, уджаліць. Залезніца як укусіць, памерці можна. Солы Смарг. Гадзюка хай укусіць — паміраіць чалавек. Даўней замаўлялі, верылі, што памагаіць. Вузла Мядз. Гадзіна ўкусіла за вымя, вымя разнесла, малако ня йдзе. Дэгшні Шальч. Некалі гадзіна укуся — замаўлялі. Завельцы Астр. Шмель як укуся, то папухня. Едупка Шальч. 2. З'есці што-н., перакусіць. Я сама рас укушу, а чалавека пакармлю. Кузьмічы Люб. Нада ўкусіць чаго-небуць. Лісна В.-Дзв. 3. перан. Прымарозіць, пашкодзіць марозам. Мароз укусіў ягады. Лісна В.-Дзв. УКУ'СНА прысл. Смачна. Даўней раўгеню с картошкай елі — очань укусна. Пераброддзе Міёр.; параўн. руск. вкусно 'тж\ УКУСНЕ'ИШ Ы прым. выш. Смачнейшы. Сала гэта ўкуснейшая. Пярэкі В.-Дзв. Лешч за ўсе рыбы ўкуснейшы. Ахрэмаўцы Брасл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

зесці, укрэш, укуснеиш
1 👁
 ◀  / 565  ▶