вельмі ў дзеле: стрэхі крылі чаротам, уцяплялі хлявы. Азяраны Р аг. УДЗЕ'НЬ прысл. Днём. Бывала, удзень сабіраліся прасці ■— гэта дзянюшкі. Старыя Трокі Трак. Удзень, як сон агорне, ляжыш. Завельцы Астр. УДЗЕ'РЖЫЦЬ зак. Утрымаць, затрымаць. Не ўдзержылі кароў на полі, горача было — пусцілі ў хлеў. Кіралі Шчуч. УДЗЕФЦІ зак: Абдзерці. Рукі паперхлі: пайдзеш на вецяр, дзе удзярэш картапленнем. Масілавічы Сл. УДЗЕ'ЦЬ зак. 1. Усунуць. Руку ня удзела ў рукаў. Рагулішкі Даўг. 2. Уцягнуць. Удзець нітку ў голку. Беразіно Докш. Нітку ў іголку нада ўдзець. Рагулішкі Даўг. УДЗЁУБЦІ, УДЗЁУПЦІ зак. Дзюбнуць. Удзёўп гусак мяне, дзяўбець гусак. Саланое Віл. УДЗІВА'ЦЬ незак. 1. Закладваць. Нада гарох у пярэплаты ўдзіваць. Мярэцкія Глыб. 2. Уцягваць. Свіням дрот удзяюць у лыч, каб не рылі. Малькуньг Ігн. УДЗГЛО н. Цуглі. Добра обрыць — з удзілом. Смаляніца Пруж. УДЗІРА'ЦЬ незак. 'Уцякаць. Яны не ўдзіраюць нікуда: прышоў i бяры. Гемзы Шальч.; параўн. руск. удирать тж'. УДЗІРВАНЕ'ЦЬ зак. Зарасді травой, ператварыцца ў дзірван. Зямля ўдзірванела — не гараў. Івашкаўцы Смарг. Удзірванела зімля, уся дзірваном занілася. Лісна В.-Дзв.; гл. д з i p в a н. УДЗІРЖА'ЦЦА зак. Утрымацца. Кот кіпцямі удзержыцца на дрэве. Валынцы В.-Дзв.; параўн. руск. удержаться тж'. УДЗІРКАВА'НЫ прым. Пульхны. На дражджах блін удзіркаваны, як булка. Кураполле Паст; УДЗЮ'БНУТЫ дзеепрым. Усаджаны вастрыём у што-н. Удзюбнуты тапор у калоду. Валынцы В.-Дзв. УДЗЯРЖА'ЦЬ зак. Затрымаць, запыніць. Каня так не ўдзержыйі. Так пчаліну не ўдзержыш. Саданое Віл.; параўн: руск. удержать тж'. УДЗЯЎБЦГ зак. перан. Вытлумачыць. Табе ў галаву не ўдзяўбеш нічога. Завельцы Астр. УДЛГНКУ прысл. У даўжыню. Бычок менш метра ўдлінку. Жарало санціметраў трыццаць удлінку. Істра Лудз. ў УДЛУ'Ж, УДЛУ'Ш прысл. Удоўж. Удлуж злазьі былі. Maгуны Паст. Удлуш паставілі. Быстрыца Астр. Удлуш не кладуць, упоперак толькі. Старыя Трокі Трак. Стол стаяў удлуш. Гемзы Шальч. Удлуш наклецкі паложаны ў рагуцях. Малькуны Ігн.; параўн. польск. wzdtuz тж'. УДО' н. Сцягно. Яму пакалечылі удо. Мсцібава Ваўк.; параўн. польск. udo тж'. УДСУБРАНЬІ гл. УДАБРО'НЫУДСУВАЯ прым. у знач. наз. Жанчына, якая заўдавела. Асталася яна удовай. Стральцы Гродз