Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
УБЛУ'ТВАЦЬ незак. Абкручваць, спавіваць. Повясам ублутвалі дзіця. Дакудава Лід. УБОТІ м. устар. Жабрак. Бывала, ходзіць па хатах убогі, небарака. Беразіно Докш. Рагойшы пяклі i давалі ўбогім. Кудзялянцы Шальч. Кукачкі пяклі на ўбогіх, якія даўней сядзелі кала касцёла. Ракаўскія Швянч. 0 Ад убогага кій адабраць'— пазбавіць апошняга сродку існавання. Ён такі, што ад убогага кій адбярэць. Кураполле Паст. Даць на ўбогія — ахвяраваць на бедных. Дзісека хацеў бы даць на ўбогія — i німа каму, німа бедных. Парэчча Гродз.; параўн. польск. ubogi тж'. УБОЛСТЫ прым. лаянк. Гультаяваты. Падла ты убоістая! Лоск Валож. УБО'ЙЛІВЫ прым. Лянівы. Убойлівы конь ні ляціць, яго б'еш, а ён ні дбая. Рыбчына Віл. УБО'ЙЦА м. Забойца. Убойцы некія хадзілі пасля вайны. Галубы Мает. Гл. у б ё й ц a. УБСУРКА ж. Уборка ўраджаю. Некалі казалі жніво, a цяnep — уборка. Дзяніскавічы Ганц. УБО'РЫ толькі мн. 1. Добрае адзенне. Ей уборы пакуплялі. Кураполле Паст. Ты купляяш уборы, адкуль узяць грошы? Ракаўскія Швянч. 2. У выразе: На ўборы — для прыбірання ў святочны дзень. Футра на ўборы хароила. Чаравікі храмовыя былі на ўборы. Магуны Паст. УБРА'НЁ, УБРА'НЬЕ, УБРА'НЯ н. 1. Тое ж, што i ў б 6 р ы 1. Яна убранё дасць. Касілавічы Дзярж. Убранё мела добрае. Альхоўцы Лдх. 2. Адзежа. Даўней убраня было простая: гаці шарачковыя, кажух. Старыя Смільгіні Воран.ўВ ерхняе у бранье. Дзяніскивічы Ганц.; параўн. польск. ubranie тж'. УБРА'НЫ дзеепрым. 1. Добра адзеты, прыбраны. Цяпер усе акуратна ўораныя ходзяць. Каўняны Гродз. Ен харамэ убраны. Баброўнікі Гарад.; параўн. польск. ubrany тж'. 2. Упр&гожаны* аздоблены. Тасемкамі ўорана блюска. Магуны Паст. Каравай убраны цукеркамі, розмаітымі там фокусамі. Баброўнікі Гарад. УБРА'ЦЦА зак. 1. Апрануць добрае адзенне, прыбрацца. Найлепей убярыся i дай нам скрынку з грашыма! Кудзялянцы Шальч. Дзеўкі ў клёшкі, клёшныя спадніцы убраліся i танцавалі. Ракаўскія Швянч. Маладая была, убрацца хочацца. Збляны Лід. Яна ўоралася, адзежу паспраўляла. Асавец Віл. 2. Апрануцца. У нас, у Кудзялянцах, кажаць убярыся, а тут — апраніся. Кудзялянцы Шальч. 3. Надзець благое адзенне. Я ўоралася для малявання — падлогу буду красіць. Солы Смарг. 4. экспр. Залезці. У яблыкі дзеці ўберуцца, а ён ні выганяіць. Саланое Віл.; параўн. польск. ubrać sip 'адзецца, апрануцца'. О Убрацца ў русалку — вычварна адзецца, каб мець выгляд русалки Даўней.чалавек убярэцца ў русалку: зробіць чучала на галаве, хустку ці кофту надзене на галаву, балахон такі шырокі надзене, i адзін пранік у руцэ. Дарава Лях. УБРА'ЦЬ I зак. 1. Адзець, прыбраць. Я яго ўбяру, бывала
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

беш, воран.^в, дзяніскйвічы, ублутваць, убойца, убранье, убраць, ўбрала, ўбралася, ўбрана, ўбраныя
2 👁
 ◀  / 565  ▶