Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
куонь біег трухтою, хутко з міеста прыіехалі. Курашэва Чыж.; параўн. польск. truchtem тж'. ТРУХЦЕ'ЦЬ незак. Трухлець, парахнець. Трухціць дуплястая брушка. Мсцібава Ваўк. ТРУЦ гл. ТРУЦЬ ТРУ'ЦЕНЬ, ТРУ'ЦЯНЬ м. 1. пчал. Трудень. Труцянь у пчол. Граўжышкі Ашм. Трутням пчолы самі аторваюць крылы, i яны падаюць далоў. Дзёрнавічы В.-Дзв. Трутні патрабуюцца дваццаць тры дня. a тады ім аткусаваюць крыллі: Груздава Паст. Трутні толькі мёд ядуць. Саланое Віл. Трутні ваду носяць. Старый Смільгіні Воран. Матка трутней стала чарыть. Прэдэ Даўг. 2. перан. Бычок. Трутні носяцца, як шалёныя. Старыя Смільгіні Воран. 3. перан. Гультай, лодар. Труцянь ты калхозны, што ты сядзіш тут? Міратычы Карэл. ён дармает, яго выцягнулі, як трутНя c караніка. Малі Астр. ТРУЦГЗНА, ТРУТГЗНА ж. 1. Ядахімікат. Калісь не было труцізны жаднай. Мсцібава Ваўк. Труцізну на бульбу пускалі. Граўжышкі Ашм. Труцізны напусцяць. ўКылі Іўеў. Поля труцізнай злілі. Ракаўскія Швянч. ён выкасаваў сады — труцізну nycціў на вішні. Кудзялянцы Шальч. Крапілі картоплі трутізною. Азарычы Пін. 2. Toe ж, што i т p ў т к a. Яна труцізну вязла, труцізны насыпала ў малако. Кудзялянцы Шальч. V Жоўць горкая, як труцізна. Руднікі Шальч.; параўн. польск. trucizna атрута'. ТРУ'ЦІЦЬ незак. Труціць, атручваць. Мы яго труцім [каларадкага жука]. Малькуны Ігн. Трэба мухамору прынясці з лесу, спячы, абліць малаком i мух труціць. Кіралі Шчуч.; параўн. польск. trucić тж'. ТРУ'ЦЦА незак. Труціцца, атручвацца. Трулася ўжо, такая нікчэмная дзеўка. Солы Смарг.; параўн. польск. truć si§ тж'. ТРУЦЬ, ТРУЦ незак. Toe ж, што i т р ў ц і ц ь. Труюць жукоў. Старыя Смільгіні Воран. Спецыяльна труюць мух. Чуркі Ашм. Труц мух нада. Солы Смарг. Мухаморы пяклі, імі мух трулі. Новікі Гродз.; параўн. польск. truč тж'. ТРУЦЯТА м. Працавіты чалавек. Трудзіліся бесканечна, ён такі труцяга. Малыя Аўцюкі Калінк. ТРУША7 ж. 1. Псіна. Сабака трушой смярдзіць, труша. Старыя Смільгіні Воран. 2. Гніль, цвіль, гной, падла. Трушой смярдзіць, дзе несолена мяса, трушой павярнулася. Старыя Смільгіні Воран.; параўн. літ. trqsa (дыял. trŭša) 'гной, гніль'. ТРУІПАНКА ж. Toe ж, што i т р а с я н к а. Трушанку трасуць. Стральды Гродз. Трушанка — калі боб, гарох i віку скалаціць. Мачаск Бярэз. Трушанку трусяць. Рудня Астравітая Чэрв. Трушанка — з бобу, гароху, вікі. Рудня Чэрв. ТРУШКА7 прысл. Toe ж, што i т р ў х а м. Бяжыць конь трушка. Вялікія Баяры Шчуч. ТРУШКО'М прысл. Toe ж, што i т р ў х а м. Трушком бяжыць. Саланое Віл. Трушком конь ляціць i ляціць. Гемзы Шальч
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

трухцець, труцень, труцца
4 👁
 ◀  / 565  ▶