пая, падзол. Рагулішкі Даўг. Су глей, а пад нізом вада, сыпун. Мачаск Бярэз. СУГЛГНКІ мн. Глеба, якая змяшчае ў сабе гліну i пясок. Суглінкі у нас. Месянцы Брасл. СУТН УЦЬ зак. Хуткім рухам пасунуць, усадзіць. Сугнула ў пен бонды, каб спякліся. Пацаўшчына Дзятл. СУГО'РАК м. Узгорак, пагорак. Там сугорак — балыиая горка. Глівін Барыс. СУГРО'Б м. Тое ж, што i с у в ё й. Намяло сугробы снегу — сугроб лі кожнай хаты. Азяраны Ргт.\ параўн. руск. сугроб 'тж\ СУГРЭ'БКІ, СУГРЭІПКІ толькі мн. Каласы i дробная сал'ома, што зграбаецца са змалочанага збожжа. Сугрэбкі — дробныя адходы пры малацьбе. Ракаўскія Швянч. Сугрэпкі — гэта каласнік, што сугрэбвалі. Пойсалі сугрэпкі. Магуны Паст.; параўн. літ. sŭgrebos тж'. СУД, СУТ м. Суд. Нет суду на яго. Кемялішкі Астр. Суду не было яму. Валынцы В.-Дзв. Сут яго судзіў. Лісна В.-Дзв. Хто ў суду быў? Едлавічы Брасл. Яго судом судзілі. Вецярэвічы Пух. Вінават, то еінават, то устанаеі судам, зачэм збіваць чалавека? Месянцы Брасл. СУДАВА'ЦЬ незак. экспр. Абмяркоўваць, радзіцца. Што яны там судуюць, гэтыя хлопцы? Альхоўка Навагр. СУД АВЫ 'гл.САД АВЫ ' СУДА'К м. заал. Судак. Судак — сЬмая лепшая рыба, пахож на шчуку, толькі святлейшы. Ахрэмаўцы Брасл. Судак водзіцца ў нас, але мала. Петкуны Брасл. 0Судаку заставацца — пераходзіць у карыстанне чужым (пра маёмасць). Вот робіш, робіш, а каму застанецца? — судаку, бо німа сваіх дзяцей. Кузьмічы Люб. Мая хата, мой сат — судаку застаўся. Судак — непрыяцелъ. Хто схопіць што ў хаце — той судак. Вецярэвічы Пух. СУ'ДАР м. мед. Сутарга. Судар нагу ломя. Рыбчына Віл. СУ7 ДАР ГА гл. СУТАРГА' СУ'ДАЧКІ гл. СУ7ТАЧК1 СУДА'ЧЫЦЬ незак. экспр. Гаварыць, гаманіць. Бегая І судача з хаты ў хату. Рыбчына Віл.; параўн. руск. судачить 'тж\ СУ'ДЖ АНА безас. у знач. вык. Прызначана лёсам. Не было мне суджана, таму не вышла замуш. Ахрэмаўцы Брасл. Не суджана мне пагібнуць. Мсцібава Ваўк. СУ'ДЖАНЫ прым. Прызначаны лёсам. Ён быў суджаны на смерцъ ад нараджэння. Ёдупка Шальч. СУДЗГЦЦА незак. Медь з кім-н. судовую справу. Нам нада было судзіцца с панам. Швэды Вільн. ён з роднай маткай судзіўся. Руднікі Шальч. СУДЗГЦЬ незак. 1. Асуджадь, абмаўляць, ганіць. Судзяць яе людзі. Старыя Смільгіні Воран. Проці мяне жывець сусетка — не магу яе судзіць. Саланое Віл. Адна адну судзіць, нада абсудзіць усіх. Пераброддзе Міёр. Сабраліся бабы i давай яе судзіць. Гальшаны Ашм.V Не судзіця чужых дзевак — навуi 1G
Дадатковыя словы
салома, судаваць, судачкі, судачыць
11 👁