Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 617  ▶ 
зак. Toe ж, што і п р а г л а т а ц ь. Нада таблетку праглынуць. Ахрэмаўды Брасл. Чуць праглынула — так горла баліць. Лоск Валож. Шчупак хваціць рылам i праглытнець. Малькуны Ігн. Не магу праглыкнуць — натта баліць у горле. Кіралі Шчуч. V Салодкі — могуць праглынуць, a горкі—праклянуць. Саланое Віл. ПРАГЛЯДА'ЦЬ незак. Падглядаць (пчол). Як іх, пчол, праглядаць, так ні дай бох. Крэва Смарг. ПРАГНА'ЦЬ зак. 1. Выгнаць. Буў да аднае пашоў удавы, дык яна прагнала. Альхоўка Навагр. 2. Пагнаць. Казу i тую ён ляніўся прагнаць у поле. Саланое Віл. Прагнаў с поля — неможна там пасвіць. Стральды Шальч. Пражане карову na сцежцы. Старое Сяло Зэльв. ПРАГНЕ'НЕ, ПРАГНЕ'НЯ, ПРАГНЕ'НЯ, ПРАГНЕ'ННЯ н. Прагиасць. Бельке прагнене меў да піця. Вострава Маст. С прагненям п'ець. Кураполле Паст. Ей прагненя — хоча піць. Кіралі Шчуч. Было мне такое прагненя! Руднікі Шальч. Такое прагнення на грошы! Груздава Паст.; параўн. польск. pragnienie тж'. ПРАГНЁНЫ прым. Прагны. Прагнёны, кап мог, усё забраў. Солы Смарг. ПРАГНО'ИНЫ дзеепрым. Угноены. Наша зямля зажырнаватая, прагнойная. Кайшоўка Карэл. ПРАГНО'ЦЯ н. зневаж. Хто прагны. Ну й прагноця ты! Чычалі Швянч. ПРАТНУЦЬ, ПРАТНУЦЬ незак. Модна хацець. ён прагніць піць. Кураполле Паст, ён прагня вады. Лоск Валож. Усё ш прагня пахмяліцца. Я не прагну на гэту вотку. Я не пратнулс! замуш выходзіць. Малі Астр, ён пратніць выпіць, паесці, добра адзеня прагня мець. Старыя Смільгіні Воран; параўн. польск. pragnqc тж'. ПРАГНУ'ЧЫ, ПРАГНКУЧЫ ў знач. прым. Вельмі прагны. Прагнучы ты! Прагнючы ты, зладзюга! Мярэцкія Глыб. ПРАТНЫ прым. Тое ж, што i п р а г н ё н ы. Карова прагная. Быстрыца Астр. Чым болій прагны, тым больш хочацца. Крэва Смарг. ён прагны за багацям. Альхоўка Навагр. Прагны чалавек — яму трэда ўсяго многа. Чычалі Швянч. Прагны— кап яму толькі ўсё. Ирагныя яны: робяць І робяць. Ракаўскія Швянч. ПРАГО'Н, ПРОГУО'Н м., ПРАГО'НЫ мн. 1. Праход (для жывёлы). Прагон нада зрабіць, кароў ганяць. Магуны Паст. Прагой — дарога, выгараджаная плотам. Мярэцкія Глыб. Ужо п надворак пусцілі на прагон, кап паехала. Дакудава Лід. На прагоня каровы стаялі. Альхоўка Навагр. Не дал! прагону для кароў. Кузьмічы Люб. 2. Равок для сцёку вады. Зрабіў прагон на сток вады. Навадворцы Васільк. Прокопав прогоны, коб вода збіегла с пшэніці, бо вымокла п. Курашэва
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

пець, прагйасць, прагноины, прагоны, прогуон
3 👁
 ◀  / 617  ▶