яму! Ахрэмаўцы Брасл. Стукнула ношкай у сук. Дружба Мін_ СТУЛ м. Крэсла. Ты стул ні ламай, так стая на ім! Лісна В.-Дзв.; параўр.. руск. стул тж'. СТУ'ЛІВАЦЦА незак. Счэплівацда. Я стаяла там, дзе вагоны стуліваюцца. Ванелевічы Кап. СТУЛГНДА ж. i м. зневаж. Хто сутулаваты. Стулінда — хто ходзя стуліўшыся. I гэта стулінда пашла ў ягады. Пашла стулінда! (пра кошку). Кіралі Шчуч.; параўн. літ. stuotys сцябло'. СТУЛГЦЦА зак. 1. Ссутуліцда, згорбіцца. Ціханька стуліўся i пашоў, грып наставіўшьі. Ахрэмаўцы Брасл. Як яна сказала, так ёш стуліўся, згорбіўся. Кузьмічы Люб. 2. Прытуліцца адзін да аднаго. Яны ляглі, стуліліся — i саломка не пралезя міжы іх. Граўжышкі Ашм. 3. Наблізіцца. V Пускаяць дзяўчаты на Яна вянкі: чый вянок c каторым стуліцца — за таго замуш пойдзе. Завельцы Астр. СТУЛІ'ЦЬ зак. 1. Скласці (рукі). Рукі стуліць i будзе сядзець. Баброўнікі Гарад. 2. мед. Шчыльна злучыць адно з адным (пра разрэз скуры). Зрабілі яму апарацыю на галаве І стулілі гэта месца i не зашывалі. Кіралі IIIчуч.; параўн. польск. przytutić прытуліць'. СТУЛЬ прысл. Адтуль. I там так жылі, a стуль выходзілі. Баброўнікі Гарад. 0 Hi стуль ні ссюль — невядома адкуль, аднекуль. Мы наўкрух ішлі — ні стуль ні ссюль сабака naявіўся! Мсцібава Ваўк. СТУЛЬДУ'ПКА ж. бат. 1. Стрэлкі. Стульдупка ■— зёлкі такія растуць. Груздава Паст. 2. Настой з гэтай травы. Стульдупка жывот здзержыць, як слабіць жывот. Груздава Паст. СТУ'ЛЬЦЫ мн. кулін. Бульбяныя перапечкі. Стульцы рабыi так: патаўчы бульбу ў ступі, распляскаць, парэзаць i nocным маслам пераліць i печ. Мішневічы Шум. Стульцы будзем есці, а я думала, якія гэта стульцы? А гэта бульба звараная з лупінай, абяруць яе, посным алеям заправяць, пякуць—i елі. Малькуны Ігн. СТУЛЯ'ЦЦА незак. 1. Зрастацца. Д\рэвы, як растуць з аднаго корня, то стуляюцца вобак. Ністанішкі Смарг. 2. Сутыкацца. Галоблі не могуць стуляцца. Гемзы Шальч. 3. Заплюшчвацца. Уночы ня сплю, а днём очы стуляюцца. Граўжышкі Ашм. СТУЛЯ'ЦЬ незак. 1. Згортваць, складваць. Грыку стулялІ за вярхі i вязалі. Беняконі Воран. 2. Злучаць, аб'ядноўваць. Дзве баразёнкі стулялі. Беняконі Воран. СТУМБЕ'ЛЬ м. Цвёрдая частка сцябла. Чычалі Швянч.; параўн. літ. дыял. stumbelis, літар. słambelis тж'. СТУ'ПА ж. Ступа. Панцак таўклі ў ступі. Васілевічы Гродз. Ступа высокая, у ёй авёс аптаўкалі. Збляны Лід. Была выдаўоленая ступа i таўкач, бывала, таўчэш ячмень на панцак
Дадатковыя словы
абядноўваць, даўбленая, стуляць, стулівацца, стумбель
3 👁