ПОТII гл. ПОДПО'ТКА ж. 1. крав. Шырынка. Потку дзелаюць у портках. Парэчча Гродз. 2. Палавы орган. Потка ў чалавека. Парэчча Гродз., Ушкавіца Кобр.; параўн. літ. paŭtai 'палавы орган мужчын'. ПО'ТКУР гл. ПО'ДКУРПО'ТНЫ прым. Потны. Ён быў потны i ўстаўшы. Яны пакасілі — потныя сталі. Ахрэмаўцы Брасл. ПОТО'М гл. ПО'ТЫМПОТОМІТДЦА гл. ПАТАМГЦЦАПО'ТШРКА ж. Падпора. Потпірка яблыкі падпіраць. Miратычы Карэл. ПО'ТПЛІТКА, ПО'ТПЛЯТКА ж. устар. Toe ж, што i п опл е т к а. Потпліткай лапці патплятаюць. Мачаск Бярэз. Потплятка із дзерава лапці патплятаць. Рудня Астравітая Чэрв. C косткі потплятка, я лапці патплятала. Рудня Чэрв. Потплятка касцяная. Азяраны Раг. Дзве спіцы i потплятка. Малыя Аўцюкі Калінк. ПОТРА'ВА гл. ПАТРА'ВАПОТРУСІ'ЦІ зак. Пацерушыць. Малыя Аўдюкі Калінк. ПОТРЭ'БА гл. ПАТРЭ'БАПОТРЭ'БКА ж. памянш. да п о т р э б а. Потрэбка была— i пошла до ёго. Хатынічы Ганц. ПО'ТСІТАК м. Сіта з рэдкім палатном. Рабілі потсітак з валасні i драцяны потсітак. Рудня Астравітая Чэрв. ПОТСМЯЯ'ЦЬ зак. Паіранізаваць. Хітры любіць потсмяяць. Альхоўцы Лях. ПО'ТСЦІЛ, ПО'ТСЦЁЛ, ПО'ТСЦЕЛЬ, ПО'ТСЦІЛЬ м. 1. Подсціл. На потсціл накасіў тросці. Ахрэмаўцы Брасл. Потсцілу лясёначку прынесла. Рудня Астравітая Чэрв. Потсцель— салома, якой падсцілалі ў хлеве. Груздава Паст. Бралі на потсціль салому. Валынцы В.-Дзв. Потсціль нада ў хлеў. Лісна В.-Дзв. Грабём на потсціл c хвоі — кастрыца ці шкуліна. Малышы Лід. 2. Стажар'е. Под стог потсцёл. Смаляніца Пруж. ПОТТЬГКА ж. Зрэбны ніз кашулі. Некалі былі сарочкі c поттыкаю. Дзяніскавічы Ганц. ПОТТЬІЧКА ж. Toe ж, што i п о т т ы к а. Пашыла рубашак з адзержынавай поттычкай. Пасека Ст.-Дар. ПО'ТУЛЬ прысл. Датуль. Потуль ходзіць, як можаш хадзіць. Галубы Маст. ПОТШО'ПКА ж. Навес агульнай страхі гаспадарчага будынка. Потшопка — только стрэха, бокоў нэма. Смаляніца Пруж.; параўн. польск. podszopie тж'. ПО'ТШЬІУКА ж. Падшыўка. Нада потшыўку даць пад гэту куртку. Івашкаўцы Смарг. ПОТЫКА'ЦЬ незак. безас. Рабідда. Нешта потыкае со