Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 617  ▶ 
кепсько поступав, будэ шчэ того шкодоваті. Курашэва Чыж. ПОСТЭ'ЛЯ ж. Пасцель. Трэба разобратэ постэлю. Дзмітравічы Кам. Постэлю выкідаем. Смаляніца Пруж. ПО'СУД зб. м. Посуд. Мыла посуд. Азяраны Par. ПОСУ'НУЦЦА зак. экспр. Пайсді. От, дубцэм якім дам — ёна i посунуласа додому. Хатьшічы Ганц. ПО'СУСЦЬ ж. Перхаць. Посусць у галаве, залатушны paдзіўся. Рудня Астравітая Чэрв. ПО'СУХА ж. Засуха. Такая посуха была, што ніц нэ росло. Курашэва Чыж. ПО'СУШ зб. ж. i м. 1. Няскошаная пасохлая трава. Як косіш —займаецца к сену, ды сено ic посуш'ю, гэта зялено, а тоя чарнейшо. На чорта мне с посуш'ю. Дзяніскавічы Ганц. 2. Дрэва, засохлае на корані. Адзін посуш, наготовілі посушы. Номікі Бабід. ПОСХО'ДІТЫ зак. Паўзыходзіць (пра пасевы). Лён нэ посходіў. Азарычы Пін. ПОСЦЕ'КАЦЬ гл. ПОСТЕ'КАТЫ ПО'СЦІЛКА, ПО'СЦЯЛКА, ПАСЦГЛКА ж. Посцілка. Посцілка велькая. Вялікія Баяры Шчуч. Посцілку пасцялі. Беняконі Воран. А тут посцілка кажуць. Стральцы Шальч. Посцілка старая. Дзёрнавічы В.-Дзв. Трэба посцілкай абапнуць. Саланое Віл. Ен накрыты посцілкай. Старыя Смільгіні Воран. На паловы ўшакоў завешвая посцілкай. Гемзы Шальч. Посцілкай накрываецца. Лісна В.-Дзв. Посцілку прынёс. Паляцкішкі Воран. Купіла посцілку сабе. Ністанішкі Смарг. Посцілку ткала для ўнучкі. Пацаўшчына Дзятл. Посцілкі з грубога рабілі. Старыя Трокі Трак. Посцілкі мела сваёй работы. Чычалі Швянч. Бедныя посцілкі ў адну нітку ткалі, рэткія былі. Крэва Смарг. Ткала рабыя посцілкі, шарсцяныя дываны. Солы Смарг. У посцялку сена накладзі. Ракаўскія Швянч. Пасцілка ў палосы. Беразіно Докш. Пасцілкай заслалі ложак. Ухвала Круп. ПО'СЦІЦЬ гл. ПАСЦГЦЬ ПО'СЦЯЛКА гл. ПО'СЦІЛКА ПОСЭДЗКТЫ, ПОСЭДЬГТЫ зак. Пасядзець. Ідзетэ, посэдзітэ троха! Смаляніца Пруж. Сядь i посэдэ! Дзмітравічы Кам. ПО'СЯЛ м. экспр. Хто ходзіць па сяле без справы. Посял ён, цёгаяцца бяз работы. Малахоўцы Бар. Той чалавек, які ходзіць туда-сюда па сяле, кажуць на яго: «Ах ты, посял!» Альхоўцы Лях. ПО'СЯЛКА гл. ПО'СІЛКА ПО'СЯЧ ж. Высечаны ўчастак лесу. У посячы была. Дзяніскавічы Ганц. ПОТ I м. Пот. Аж пот пат пахаю, так упацеў. Міратычы Карэл. Падол ат поту нада было круціць. Рагулішкі Даўг. Балесь выходзіць потам. Солы Смарг
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

постекаты, постэля, посунуцца, посушю, посходіты, посцекаць, посцялка, посціць, посялка, посілка
4 👁
 ◀  / 617  ▶