Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

СТАРА'Я РЭ'ЧКА ж. Toe ж, што i с т а р а р э ч ч а. Там старая рэчка. Стральцы Гродз. СТАР'Ё зб. н. Старыя рэчы. Рыбчына Віл. У нас усё стар'ё адаюць цыганам. Ёдлавічы Брасл. СТАРКАВА'ЦЬ зак. 1. Садраць на тарцы. Гэлечка, табе старкаваць бульбу? Малі Астр. Старкуеш бульбы i наліваеш кішкі. Завельцы Астр. Як старкуець бульбу сырую? Чычалі Швянч. Бульбу старкуем, выцяснім — гэта клёцкі. Ракаўскія Швянч. Буракі атпару з луской, абяру, старкую. Старыя Трокі Трак. 2. Паранідь. Тарка вострая, як пащенки, можа руку старкаваць. Малькуны Ігн.; параўн. польск. tarkowac тж'. СТАРЛЫ'БІНА м. экспр. Стары чалавек. Старлыбіна гэты ўсё панімаіць. Ёдлавічы Брасл. CTAPMA' прысл. Toe ж, што i с т а н а ў к а. Старма стаіць страмяка. Пацаўшчына Дзятл. СТАРНАВА'ЦЬ незак. плыт. Накіроўваць. Гартоль старнуіць да берага. Кураполле Паст.; параўн. польск. sterowaćням. steuern кіраваць'. СТАРО'НАЧКА ж. памянш. да с т а р а н а 5. Староначку ў таку пакінуць на мякіны. Кураполле Паст. CTAPO'HKA ж. памянш. да с т а р а н а 5. У старонкі клалі жыта i ячмень. Кураполле Паст. СТАРО'СЦЬ ж. Тое ж, што i с т а р а с ц ь. Ат старосці ён ні бачыць. Быстрыца Астр. СТАРО'Я н. Мінулае. Варочаяцца староя: цяпер усё доўгія спадніцы, маршчатыя. Навасёлкі Лід. СТАРУСУТЕ зб. н. Старыя, зношаныя рэчы. Bcie лахманы, старуоте, онучнікові оддала. На горыэ всё старуоте лежыт. Курашэва Чыж. СТАРУ'СЕНЬКІ прым. Вельмі стары. Яго маці старусенька. Талейкі Швянч. СТАРУ'ХА ж. Старая. Што старуха казала, то не пішэце! Парэчча Гродз.; параўн. руск. старуха тж'. СТАРУ'ШКА ж. памянш.-ласк. да с т а р у х а. Сідзяць дзве старушкі i плачаць, што як падгадавалі ўнукаў, то цяпер не нада мы. Вузла Мядз. Кап была старушка, яна п пашыла, дзяцей дагледзіла. Пераброддзе Міёр. СТАРЧА'К м. 1. Галоўны корань. Галоўны корань — старчак — глыбока пашоў у землю. Альхоўцы Лях. Старчак хваёвы. Дзяніскавічы Ганц. Старчак у яблыні такі доўгі, чуць выкапалі. Мішневічы Шум.; гл. м a ц і ц a. 2. Дрэўца ca зламанай вершалінай. Былі хвойкі пасеканы, то на том старчаку зязюля куе. Альхоўды Лях. СТАРЧАКА' прысл. Toe ж, што i с т а н а ў к а. Паляцеў старчака хлапчак. Бакшты Іўеў. СТАРЧАКО'М прысл. Тое ж, што i с т а н а ў к а. Паля