губіць. Спратаць карову так можна. Валынцы В.-Дзв. Яна спратала дзіця — выклікала роды. Лоск Валож. СПРА'ТВАЦЬ незак. Прыводзіць у парадак, прыбіраць. Валя спратвай усё гэто, вазьмі сгирач у хаце! Альхоўцы Лях. СПРАТОФАЦЬ зак. экспр. Разбіць. Спраторыла талерачку. Граўжышкі Ашм. СПРА'УДЖ УВАЦЬ незак. Здзяйсняцца. Сны моцна спраўджуваюць. Лайпушкі Ігн. СПРА'УДЗІЦЦА зак. Здзяйснідца. Што тата гаварыў, усё спраўдзіцца. Крэва Смарг. Спраўдзіўся сон. Альхоўцы Лях.; параўн. польск. sprawdzic si§ тж'. СПРА'УДЗІЦЬ зак. Toe ж. што i с п р а ў д з і ц ц а. Mo спраўдзяць яны? Магуны Паст. Варажба спраўдзіла. Саланое Віл. СПРА'УКА ж. Спраўка. Нада было спраўку выбраць у канторы. Малі Астр. Яму сказали «Мы не выдаем справак». Старое Сяло Зэльв.; параўн. руск. справка тж'. СПРАУЛЯ'ЦЦА незак. 1. Паспяваць. Шашок курэй палушчыў ■— толькі спраўлялася скупці. Малі Астр. 2. Упраўляцца. Спраўляцца турэба ісці на палудзянь. Навасёлкі Лід. СПРАУЛЯ'ЦЬ незак. 1. Рамантаваць. Свае спраўлялі дарогі. Ракаўскія Швянч. 2. Набываць. Новая пальто будзім спраўляць. Ёдлавічы Брасл. 3. Адзначаць, спраўляць. А яны што, ня будуць спраўляць празнік вясны? Чапаеўскі В.-Дзв. Вяселля спраўлялі. Груздава Паст. Уходзіны спраўлялі, многа было: i сваяке, i другія людзі. Збляны Лід. Васэля спраўляюць. Індра Красл. 4. Выконваць. Нада сці [ісці] спраўляць работу. Валынцы В.-Дзв. 5. Лячыць жывёлу пры дапамозе наколвання скуры. Аб'есца карова, i яе трэбо спраўляць альбо ў воду ўвясці паставіць. Баброўнікі Гарад. Тэпэр ужэ коруов нэ спраўляют. Курашэва Чыж. СПРА'УНЕНЬКІ прым. памянш. Здаровенькі, сыценькі. Такі спраўненькі зробіўся! Багушэвічы Бярэз. СПРА'УНЫ, СПРА'ВНЫ прым. 1. Несапсаваны. Еслі спраўная арфа, можна многа зрабіць. Сасноўка Смарг. 2. Дагледжаны. Конік які спраўны! Навадворцы Васільк. 3. Заможны. Богушыка — людзіна спраўная. Магуны Паст. 4. перан. Востры. У яе спраўны язычок: яна ўгаворыцца — l выгаварыцца. Малі Астр. 5. Шыкоўны. Яна акуратно адзета так ходзіць, такая спраўная. Солы Смарг. 6. Здатны. Бяры такую бабу, каб была спраўна. Валеўка Навагр. Рыгорава жуонка справна. Курашэва Чыж. СПРАХТЫКАВА'ЦЦА зак. Напрактыкавацца. Я спрахтыкавоўся — знаў напраўленіе звяроў. Цяпінцы Віл. СПРАХЧЫ ' гл. СПРАГЧЫ' I, II СПРАЦАВА'НЫ, СПРАЦЁВА'НЫ прым. Змораны, знясілены. Ен ляжыць спрацаваны, многа перажыў. Кураполле
Дадатковыя словы
абесца, справны, спратваць, спраудж, спраудзіцца, спраудзіць, спраука, спрауляцца, спрауляць, спрауненькі, спрауны, спрахтыкавацца, спрацёваны
1 👁