Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

СПРАКВЯКО'У прысл. Toe ж, што і с п р а д в ё к у. Спраквякоў так звалі. Азяраны Раг. СПРАКЛІ'ВІЦЬ зак. Угнявіць. Я Цібе спраклівіў? Рудня Астравітая Чэрв. СПРАКУ-ВЕ'КУ, СПРЭКУ-ВЕ'КУ, СПРЭТКУ-ВЕ'КУ прысл. Toe ж, што i с п р а д в ё к у. Спраку-веку такая завядзёнка ў нас. Лапічы Асіп. Спраку-веку ў яе кашаль. Вецярэвічы Пух. Спрэку-веку так рабілі нашы бацькі i дзеды. Мсцібава Ваўк. Спрэку-веку называюць крохвы. Рудня Астравітая Чэрв. Спрэтку-веку было так. Ісерна Слуц. СПРАКУ'ДЗІЦЦА зак. 1. Абрыдзець. ён ужо мне cnpaкудзіўся. Рыбчына Віл. Ты мне спракудзіўся. Жылі Іўеў. Спракудзіўся ён. Дакудава Лід. Спракудзіўся ты ўжо мне. Альхоўка Навагр. Хто спракудзіцца яму, ён выкіня з саўхоза. Вецярэвічы Пух. Ён мне ўжо спракудзіўся: прышоў пазычаць, i за месяц не адась. Гемзы Шальч. 2. Сапсавацца. Быў добры чалавек, ды нешта спракудзіўся. Жылі Іўеў. СПРАКУ'ДЗІЦЬ зак. Toe ж, што i с п р а к ў д з і ц ц а 1. Як ён мне спракудзіў! Мярэцкія Глыб. Спракудзіць — гэта зорыднуць адзін аднаму. Жодзішкі Смарг. Да чаго ш cnpaкудзіў ён мне! Стральцы Гродз. Спракудзіў ён. Асавец Віл. Спракудзіў ты мне, надаядлівы такі! Калясное Міхал. Cnpaкуджу ім. Груздава Паст. Яму яна спракудзіць. Пераброддзе Міёр. СПРАСГЦЬ зак. Спытаць. Я ў бабаў спрашу. Жылі Іўеў.; параўн. руск. спросить тж'. СПРАСО'НКІ прысл. Спрасонку. Спрасонкі крычаў. Заметила Брасл. СПРА'СЦІ, СПРА'СТІ зак. Папрасці. Упярот ніткі cnpaдзём. Солы Смарг. Спрала всей лён, шчэ кроху колупніны нэ спрадяной осталосе. Курашэва Чыж. СПРАТ м. 1. Кдадоўка. Малако ў спрат выносім. Груздава Паст. Спрат — у мяне гэта каморка, там усё, самы прыпрат. Альхоўка Навагр. У яе спрат е, дзе паставіць i палажыць — камора. Дзяніскавічы Ганц. 2. Сховішча. Кап спрат дзе быў? Жыдзевічы Іўеў. На кудзелю спрат е. Трэба добры спрат. Альхоўцы Лях. СПРА'ТАНЫ дзеепрым. Прыбраны. Малако ні спратано. Старыя Смільгіні Воран.; параўн. руск. спрятанный тж'. СПРА'ТАЦЬ зак. 1. Пачысціць. ён гэты масток [насціл у хляве] спратая — i суха. Граўжышкі Ашм. Трэба спратаць са стала. Дакудава Лід. Спратайця ў хаці — чалавек будзя начаваць. Кудздлянцы Шальч. Трэба стала спратаць. Дарава Лях. 2. Скласці. Нада дрова спратаць, раскіданыя. Малахоўцы Бар. 3. Прыбраць. Трэбо гэтого хлопца спратаць. Альхоўцы Лях. Мы яго [дзіця] спратаям. Кудзялянцы Шальч. 4. За