Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

СПЛЕ'НЕ н. царк. Прачыстая (15 жніўня ст. ст.). На сплене абракаліса — на Збіські шлі. Дзяніскавічы Ганд. Гэта ў сплене то ўжэ жыто свенцяць, зеля там усялякаго бабы паберуць. Баброўнікі Гарад. СПЛЕ'СНЕЦЬ, СПЛЕ'СНІЦЬ, СПЛЕ'СНЯЦЬ, СПЛЯСНЕТДЬ, СПЛЕ'СНІТІ зак. Пакрыцца плесняй. Сплеснілі грыбэ. Міратычы Карэл. Сено сплесняе, як зацячэ, у пліты зробіцца. Дзяніскавічы Ганц. Сплеснела сена, нада ісці растрасці. Саланое Віл. Сена спляснела, пагніло, спарылася, згарэла. Жылі Іўеў. Спляснеў хлеп, зялёны стаў. Ёдлавічы Брасл. Спляснеіць мука ў скляпу. Малькуны Ітн. Хліеб довго лежав i спліеснів. Курашэва Чыж. СПЛЕ'СЦІ, СПЛЯСЦІ' зак. 1. Зрабіць з саломы, карэння, лазы. Хто ўмеў сплесці з саломы капалюш? Васілевічы Гродз. Сплеў з карэння кош. Рыбчына Віл. Новы койіык спляцець i прынясець. Саланое Віл. 2. Злучыць пляценнем. Кончым ткаць — спляцём матускі. Дакудава Лід. 3. перан. Прыдумаць. Сплеў нехта, што ён жаніўся. Рыбчына Віл. СПЛЕ'ТНІ мн. Плёткі. Яна сплетні любя насіць na вёсцы. Малі Астр. Бабы ў нас стаяць на сплетнях. Ахрэмаўды Брасл. V Сплетні — не палка. Ахрэмаўцы Брасл.; параўн. руск. сплетни тж'. СПЛЁТКІ мн. Тое ж, што i с п л е т и i. Я сплётак ні вяду. Вялікае Сяло В.-Дзв. СП Л ГЦ Щ Ц А зак. экспр. Схуднець. Нешта ты спліцілася? Валынцы В.-Дзв. СПЛОШ прысл. Скрозь. Сплош вада была. Пераброддзе Міёр.; параўн. руск. сплошь тж'. СПЛО'Ш НШ А ж. Ачышчанае валакно ільну. Сплошніна— кужаль роўны ад жалезнай шчэткі. Груздава Паст. СПЛУТАЦЦА, СПЛКУТАЦЦА зак. Зблытацца. Клубок апсыпаўся, а пасьма сплуталася. Ёдлавічы Брасл. Сплютаюцца ніці. Старыя Смільгіні Воран. Ніткі гэтыя сплуталісь. Грыкені Вільн. Сплюталіся ніткі. Жодзішкі Смарг. Сплуталіся каласы. Гемзы Шальч. СПЛУ'ЦІЦЬ зак. Звязаць бярвенні ў плыты. Сплуцюць гляймо i некалькі гляймоў у ганку. Валынцы В.-Дзв. Возьмуць сплуцюць, лавачкі падзелаюць, саедзіняць лавачкі. Лісна В.-Дзв. спльгцщь зак. Тое ж, што i с п л ў ц i ц ь. Да ракі лес тралявалі, сплыцілі, барашкамі закруцяць. Кураполле Паст. СПЛЮ Х м. i ж. Тое ж, што i с п ё х а. У нас у дваіх муж ж жонкаю сядзе есці — лошка ўпадзе, засне. Калі ты, сплюху, выспісса?! Баброўнікі Гарад. СПЛЯ'ЖЫЦЬ зак. экспр. 1. Стаптаць. Спляжылі пасевы, пахадзілі, паўкупвалі куры. Мсцібава Ваўк. 2. перан. Аблаяць. Спляжыла мяне, абазвала. Нада яго спляжыць. Гемзы