Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 617  ▶ 
лахоўцы Бар. 2. Перастаўляць. Соваў стала. Дзяніскавічы Ганц. СОВГНУ'ТЫ, СОВГЫ НУТЫ гл. САУГАНУ'ЦЬ СО'ВЕСНЫ прым. Сарамлівы. Ён ужо такі советы: не падойдзе i не папросіць, што трэба. Мачаск Бярэз.; параўн. руск. совестливый сумленны'. СО'ВЕСЦЬ, СО'ВІСЦЬ ж. Сумленне. Совесць нада імець! Ахрэмаўцы Брасл. I за гэты карман я сваю совесць паціраю?! Кураполле Паст. Така совісць у яго. Кемялішкі Астр.; параўн. руск. совесть тж'. СОГНУ'ЦЦА гл. САГНУ'ЦЦА СОГРАВА'ЦЬ незак. перан. Клапаціцца. V Сын свое гнёздочко в'е І свое сограе, а мое развалілосо гнёздочко. Хатынічы Ганц. СО'ДА Ш ТАВА'Я ж. Штная сода. Соды пітавоя ўсыплю— мэрля пабялея. Дакудава Лід. СО'ИКА ж. кулін. 1. Прадаўгаватая галушка з талакнянага цеста або з тоўчанай бульбы. Авёс паджарывалі, намяшаем вады, сойкі рабілі. Пасіене Лудз. Сойку сціснуць І ядуць. Сойку рабілі с таўчонай бульбы. Валынцы В.-Дзв. 2. у знач. прысл. сойкамі. У выглядзе сойкі. Талакно рабілі камамі i сойкамі. Валынцы В.-Дзв. СОК, СУОК м. 1. Сок. Харошы сок з бярозы. Кіралі Шчуч. Сок з бярозы i с клёну накапая — i п'ём. Кудзялянцы Шальч. Збіроў мухаморы i сокам мазаўся i піў. Рудня Астравітая Чзрв. О Сокі пацяхчы, сокі вытіснуті — знясілець. Усе сокі могуць пацяхчы. Гемзы Шальч. Ніемцы хотіелі остатні сокі з люді вытіснуті. Курашэва Чыж. 2. Нагар у курэцкай люльцы. Сок з люлькі ў зуп закладаюць, як баліць. Вецярэвічы Пух. СО'КАЛ м. Toe ж, што i с а ко л. V За сокалам i варона хароша — за добрым мужам i жонка ў пашане, хоць яна нічым не выдзяляецца. Вузла Мядз. СОКОРЬГЩ, СОКОРЫ 'П, СОКОРГТЫ, СОКО РІТЭ незак. Сакатаць. Курыца сокорыт, як з яйцэм. Смаляніца Пруж. Курка сокоріт, хутко нэстісе будэ. Курашэва Чыж. Курыця сокорыть. Сіманавічы Драг. Курыца сокоріт, можэ, хутко нэстымэцца. Горек Бяроз. Курыця ны можэ сокорітэ. Дзмітравічы Кам. СОКОТА'Щ гл. САКАТА'ЦЬ СОКУО'ЛКА ж. Пры звароце да прыяцелькі. Сокуолка, я тобіе штось скажу: мой внук мае жэнітісе. Курашэва Чыж. СО'ЛАД, СО'ЛАТ м. 1. Брадзільны прадукт, прыгатаваны з прарошчанага, высушанага, змолатага зерня жыта, ячменю. Жыта на солат добра. Саланое Віл. Росцяць ячмень i робяць солат. Трэба паткінуць соладу ў саладуху. Альхоўцы Лях. 2. Прарошчанае жыта, з якога робяць солад. Муку малолі мел
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

пём, сагнуцца, саугануць, совгнуты, совесны, согнуцца, сограваць, соика, сокотащ, тавая
0 👁
 ◀  / 617  ▶