Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

СНАВА'НЯ н. Снаванне. Я к ты снуейі? Ты на той кол не палажыла, дзе трэба, якоя тваё снаваня?! Кіралі Шчуч. СНАВА'ЦЦА незак. перан. Рухацца туды-сюды. Снуюцца дзверы. Гальшаны Ашм. СНАВА'ЦЬ, СНУВА'ЦЬ незак. 1. Рабіць аснову палатна. Калкі ў сцяну — i снуём. Кухты Віл. Вялікая работа кросна снаваць. Рыбчына Віл. Як снаваць, нада дзве вітушачкі. Солы Смарг. Былі снойкі такія, то снавалі. Дзесяць сцен снуеш чы пяць? Васілевічы Гродз. Як снавалі, то крух нада такі круціць. Навікі Лудз. На сцяну снавалі. Мачаск Бярэз. На сценах снавалі аснову. Старыя Трокі Трак. Па вуглам набіты колікі, снавалі на колікі. Слабада Мін. Снаваць нада, як напралі, вітухі ?акія былі, імі снавалі. Падгаі Мін. Снуём у дзве ніткі. Дзеааўное Стаўб. 3 ніцей снуюць аснову на сноўніцы. Валеўка Навагр. Дываны ткалі, кужалям снавалі, a воўну пралі i натыкала Вузла Мядз. Кросна — што снуюць. Хатынічы Ганц. Кросна снуе з клубка. Малыя Аўцюкі Калінк. Кужаль снавалі i ткалі. Дзёрнавічы В.-Дзв. Ніткі, як спрадзеш, снуюць i ткуць. Яніна В.-Дзв. Снуваць найду. Мярэцкія Глыб. 2. перан. Рухацца ў розных кірунках. Вот сную І сную: то ў хату, то с с хаты, то ў хлеў, тапчуся i тапчуся. Ністанішкі Смарг. 3. перан. Плесці павуціну. Павук снуе кроены. Рыбчына Віл. Павук снуе навучыння. Солы Смарг. 4. перан. Закладваць аснову. Плот снавалі: слупкі закопвалі i паясы прыбівалі — плот аснованы. Мсцібава Ваўк. СНАВГДЛА н. Toe ж, што і с н а в а д л а 2. Снавалі на снавідла. Снавідла пахожа, як вітушкі. Магуны Паст. Снавідламі снавалі. Грыкені Вільн. СНАПАВЯЗА'ЛКА ж. с.-г. Снопавязалка. Снапавязалка ўжэ сама снапы вяжэ. Баброўнікі Гарад. СНАПО'К м. памянш. да сноп. Лён рвалі, у снапкі naстаўляяць. Груздава Паст. Лён у снапкі вязалі. Лён ставілі na пяць снапкоў. Гемзы Шальч. Лён у снапкі вязалі. Грыкені Вільн. СНАПО'ЧАК м. памянш. да сноп. Лён рвалі, у снапочкі вязалі. Латыгаль Віл. СНАРГЛЯ' м i ж. Toe ж, што i с м э р г л я. Снаргля ты, абсмарі'ляўся! Едлавічы Брасл.; параўн. літ. snarglius сапляк'. СНАРО'УКА ж. Звычка. Ой, у яго снароўка, усё прыходзіць да мяне. Баброўнікі Гарад. СНАСЦЬ ж. 1. Рыбалоўная снасць. Рыбу пойдуць лавіць, снасць цягнуць усякую. Ахрэмаўцы Брасл. Цімох усю снасць панімая. Вецярэвічы Пух. 2. Панарад. Трэда каня запрэгчы ў снасць. Жылі Іўеў. Снасць — не так, як вое, а закладаюць толькі доскі. Тухавічы Лях. На воз без драбін кажуць снасць. Альхоўцы Лях. 3. Зак