Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 617  ▶ 
Д Я, СМЕ'ЦЦЯ, СМЫ'ТТЕ зб. н. Смецце. Смяцё вымяла. Было ўсякага смяця. Солы Смарг. Венікам згорняць смяцё. Крэва Смарг. Вада прыгнала смяцё да боку лужка. Але ш ты мяцеш: толькі сярот хаты i па ўсіх кутках паразганяла смяцё. Кдралі Шчуч. Смяцё нясі на сметнік! Старыя Смільгіні Воран. Смяцё замяла ў кут, хата не мецена. Паляцкішкі Воран. Смяцё ўсенька падмятая падолкамі спадніцы. Руднікі Шальч. Смяццё вынясіі Асавец Віл. Смяццё — як хату, двор мяцём. Гэта называюць смяццё. Нясі смяццё на сметнік! Рыбчына Віл. Не качайся ў смяццю! Гемзы Шальч. У шушпіцьі — смяццё, зелле разнае. Замяці хату i смяццё вынясь! Вузла Мядз. Усюды смяце. Стральцы Гродз. Смяце выносіла на сметнік. Новік; Гродз. Смяцце вынясі на сметнік! Малыя Аўцюкі Калінк. Сме цё у хаці. Смецё замяла, вынесь с хаты! Старое Сяло Зэльв Смецё замяту. Міратычы Карэл. Смецё высып! Альхоўцы Лях ■ Усе выняслі ic хаты, смеця адно асталося. Збляны Лід. Смецця ў качарэжнік падмяла. Выбрала смецця. Рудня Астравітая Чэрв. Замытытэ, мамо, смытте. Дзмітравічы Кам. V Я i ў смяці найду такога жаніха. Вузла Мядз.; параўн. польск. śmieci тж'. СМЯЦЮ 'Х, СМЯЦЮ 'К м. заал. Аўсянка. Смяцюх — птушха маленькая, яна ўсё па сорных мястах, жоўценькая. Дакудава Лід. Смяцюх — гэта пташка нейкая ест. Вялікія Баяры Шчуч. Смяцюк — жоўценькі, ён с чупком, іх называюць i жаўтабрушачкі. Смяцюкі зімуюць. Старыя Смільгіні Воран. СМЯЮ'ХА м. i ж. Хто многа смяецца. Празвалі бабу смяюха. Ен смяюха, усё смяецца. Мярэцкія Глыб. СМЯЯ'ЦЦА, СМЕЯ'ЦЦА, СМ ІЯ Ц Ц А, СМЫЯ'ТЫСЬ, СМЭЯ'ЦІСА незак. 1. Смяяцца. Малыя дурэюць, смяюцца. Слабада Мін. Што знайшла, што так смяесся? Вузла Мядз. Хто смяяўся, а хто плакаў пасля вайны. Едупка Шальч. Чаго ты сміесся? Лісна В.-Дзв. 2. Насміхацца. Усе людзі з цябе смяюцца. Ахрэмаўцы Брасл. Адзін з аднаго смяёмся. Кураполле Паст. Смяюцца з мяне. Ня смейся з яе! Кемялішкі Астр. Я пытаю: гЯк усё сатварылася на свеця?» — яны з мяне смяюцца. Слабада Мін. ён смеецца з мяне. 3 яго сталi смеяцца. Саланое Віл. Сміяцца с цябе будзіць. Ахрэмаўцы Брасл. Будэ смыятысь з его. Дзмітравічы Кам. 3 мэнэ смэяцімуцца бабы, як пойдэм до грэчкі. Смаляніца Пруж. V Гаршчок с катла смяецца! Малі Астр. Хто с каго смяецца, тое таму застанецца. Вецярэвічы Пух. Не смейся, рабе, дась бох i табе! Кураполле Паст. СНАВА'ДЛА н. ткац. 1. Прылада для снавання красен. Снавадла — дошчачка для снавання. Лісна В.-Дзв. 2. Станок для снавання красен. Снавадлы былi зроблены бальшыя, i снавалі на снавадлах, а цяпер снавадлы разваліўшыся. Малькуны 1гн
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

смэяціса
1 👁
 ◀  / 617  ▶