смерці. Яму ўжо смерць на носу была. Смерць над носам, а яна — пра замуш. Малі Астр. Смерць панесці — памерці. Ад каня смерць панясла, з маленства баялася яна коні. Ёдупка Шальч. СМЕ'ТША ж. Парушына. Сметіна ў око попала, боліт. Сялец Бяроз. Сметіна пупала в око. Лука Нараўк. СМЕ'ТШК м. Месца, куды выкідваюць смецце. Сметнік заваліў, куды сыпаць смяццё? Рыбчына Віл. Выкінула на сметнік. Мыто Лід. Нясі на сметнік высып! Старыя Смільгіні Воран. На сметніку куры. Стральцы Гродз. Высып на сметнік! Рудня Астравітая Чэрв. Нясі смець на сметнік! Малькуны Ігн. Вынясі на сметнік высыпі шмяццё! Гемзы Шальч.; параўн. польск. śmietnik тж'. СМЕХ м. Смех. Які тут смех?! Кураполле Паст. Даўней людзі стыду i смеху баяліся. Вузла Мядз. Дзе дзеці, тут i смех, i плач, а ў бяздзетнага — ціха. Збляны Лід. Смех зрабіць— абсмяяць. 3 міне смех зрабілі старыя бабы. Жыдзевічы Іўеў. Тады, зрабілі смех. Завельцы Астр. На смех вадзіць — абсмейваць. Нашто ты на смех люцкі водзіш?! Пераброддзе Міёр. СМЕ'ЦЕ, СМЕ'ЦЯ, СМЕ'ЦЦЯ гл. СМЯЦЕСМЕ'ШНА прысл. Пацешна. Смешна з усяго. Істра Лудз. СМЕ'ШНЫ прым. Жартаўлівы. Смешны чалавек на кажна. слова шуткай аткажыць. Едлавічы Брасл. СМЕЯ'ЦЦА гл. СМЯЯ'ЦЦАСМІЕ'ШКА ж. Жартаўніца. Наша нэвіестка то такая сміешка, як прыйдэ до нас, то так вэсёло. Курашэва Чыж. СМІКА/ЛКА ж. Кемлівасць. На ўсе надо руску смікалку мець. Дзяніскавічы Ганц.; параўн. руск. смекалка тж'. СМІЛОЖ м. Хто смелы. В у он такі смілок, нічого нэ боіцца. Курашэва Чыж. СМІЛЬГА', СМІЛГА' ж. бат. Метлюжок лугавы. Смільга разам с канапельцамі расцець, цененькая сцябялько, навярху, як мяцёлка. Магуны Паст. Смілга — такая трава. Завельцы Астр.; параўн. літ. smilga тж'. СМІЛЬГІ'НЬКІ мн. памянш. Скроні. Смільгінькі баляць. Старыя Смільгіні Воран.; параўн. літ. smilkiniai тж'. СМІРЬГЦЦА зак. Памірыцца. Яны разышліся, потым смірыліся i зноў запісаліся. Слабада Мін. CMITA'HA гл. СМЯТА'НАСМІТУСГЦЦА зак. Разгубіцца. Мяне разбудзілі, я смітусіўся. Вузла Мядз. СМІЯ'ЦЦА гл. СМЯЯ'ЦЦАCMOK м. Вясёлка. Смок на небі. Быстрыца Астр. Вот стройны смок — увесь відаць i разнымі колерамі. Навасёлкі Свісл. СМОЛА7 гл. СМАЛА' СМО'ЛАК м. 1. Жэрдка, якая вешаецца пад столлю ўдоўж хаты або каля печы. На смолак вешаюць адзеня, смолак