Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 617  ▶ 
нінку мелі. Галавачы Гродз. Дзядуль прынёс сланінку, хацеў паляц абвязаць, пакуль знашоў трапачку, сланінку кот з'еў. Гемзы Шальч. СЛАНО'Ш НІКгл. СЛАНЕ'ЧНІК СЛА'НЫ дзеепрым. Разасланы (пра лён). Сланы лён — халі яго слалі. Гемзы Шальч. Сланы лён — сівы лён, мочаны — белы лён. Лука Нараўк. СЛАНЭ'ЧНІК, СЛАНЭ'Ш НІК гл. СЛАНЕ'ЧНІК СЛАНЯ'ЦЦА незак. Хістацца. Так было цяшка, ішла i сланялася. Магуны Паст. Сланяяцца з боку на бок. Старый Смільгіні Воран. СЛАПКІ' гл. СЛАБКІ' СЛАТІШ Ы, СЛА'ПШЫИ гл. СЛА'БШЫ СЛА'СНЫ прым. Адхоністы. Сласны берах i стоці, прамы такі. Магуны Паст.; параўн. літ. slśsnas тж'. СЛАСТЬГ толькі мн. 1. Пастка. Зрабіў сласуы, i пацук улес. Едлавічы Брасл. Сыр палажыла ў сласты — i мыша папала ў сласты. Малькуны Ігн. Сласты — скрынка такая, мышы i шашкі ловяць. Руднікі Шальч. 2. Ціскі. Мы мелі сласты i гналі алей. Быстрыца Астр. Былі сласты на Твінтах, ідзець алей i астаецца сёмяны. Лайпушкі Ігн. 3. Прыстасаванне для сушкі травы. Рабілі сласты з жэрдак, на сласты пошар лажылі — сохла скарэй. Солы Смарг.; параўн. літ. stŭstai тж'. СЛАТА', СЛО'ТА ж. 1. Сырое надвор'е з дажджом i снегам. Такая слата, мокры снех ляпаіць. Магуны Паст. Вясной слата ідзець, як згоніць снех. Малі Астр. Слата— снех, дошч. Граўжышкі Ашм. Слата — калі ідзе дошч i снех. Жодзішкі Смарг. A ні відзіш, сабаку ні выганіш на двор — такая слата. Слата дзісь. Слата — як снех ідзе, кажуць: «Алі ш i слата на дварэі» Жылі Іўеў. Слата — калі снех i дошч ляпая, па■ скудна надворка. Кудзялянцы Шальч. Слата бывая, як мокры снех ляпащъ. Лайпушкі Ігн. Слота — сырая пагода. Як зімой снех мокры ідзець, то кажаць: «Вот сяння слота вялікая!» Вузла Мядз. Слота — снех мокры ідзе. Бакшты Іўеў. Слота — ідзе снех, дошч разам, мокрая надвор'я. Жыдзевічы Іўеў. Белька слота, нельга выйсці. Натта слота сходзіцца, німа як ісці. Кіралі Шчуч. Слота — тако я надвор'я: ідзе снех, дошч. Як адлігне, слота ідзе мяка. Парэчча Гродз. Як падая дошч, снех, то кажуць: «Ой, якая слота!» Новікі Гродз. Вот надвор'я — нейкая слота. Данілавічы Дзярж. Слота такая: то снех, то дошч. Слота надышла. Руднікі Шальч. На дворыэ слота, нэ хочэцце навэт выходіті. Курашэва Чыж. 2. Імжа. Слата — мыгла такая. Солы Смарг. Слота — мокро на дзеравах, вісят кроплі, туман. Лука Нараўк. 3. перан. Насякомыя. Слата напала, нападзець на сады, лісця пааб'ядаіць. Рыбчына Віл. Слаты етай наляцела — не адбаронісся. Беразіно
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

зеў, надворе, надворя, паабядаіць, слабшы, сланечнік, сланош, сланэчнік, сланэш, сланяцца, слапшыи
3 👁
 ◀  / 617  ▶