Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

а яна мяне аскароміла. Гемзы Шальч. Калі, пост, скаромнага ня ем. Скаромна — заправлена салам. Солы Смарг. На багатую куцю усё скаромная ядуць. Збляны Лід. Як пост, скаромнага німожно есці. Малахоўцы Бар.; параўн. руск. скоромный тж'. СКАРП гл. СКАРБ СКАРПА'ЦЦА зак. Змаршчынець. Скарпаўся твар, змаршчыўся. Навасёлкі Свісл.; параўн. літ. karpa бародаўка'. СКАРПА'ЦЬ зак. Зрыць. Усё скарпалі свіння, зрылі бульбу. Рудня Астравітая Чэрв. Парасята скарпаюць двор. Кузьмічы Люб. СКАРСТУ'ЛІ мн. Свежына. Паршука закалолі i прынясла нам скарстуляў. Кудзялянцы Шальч.; параўн. літ. skerstŭves тж'. СКАРУ'БА, СКОРУ'ПА ж. Шарпак. Скаруба па снегу. Быстрыца Астр. Мороз, на рані скорупа зробіласе. Курашэва Чыж. СКАРУБО'К м. Прыгарка. Бульба ca скарупком, а мама кажыць прыгаркі. Груздава Паст. СКАРУ'Ш КА ж. 1. Скарынка. Пастаў кашу ў печ, хай засмажыцца, кап скарушка была. Кіралі Шчуч. 2. у знач. прысл. скарушкаю. Скарынкай. Вот каша добра засмажылася, аш узялася скарушкаю. Кіралі Шчуч. СКАРЧАНЕ'ЦЬ зак. Toe ж, што i с к а п ц а н і е т і. Скарчанеў стары. Гемзы Шальч. Бадай ты скарчанеў! Мсдібава Ваўк. СКАРЧЭ'ЦЬ зак. Toe ж, што i с к а п ц а н і ё т і. Скарчэў ты, гарэлка да дабра ні даводзіць, самага лепшага чалавека можа збіць c памяці, na нэрвах рэжа. Рыбчына Віл. СКАРШ НЕ'ЦЬ зак. Toe ж, што i с к а п ц а н і ё т і. Скаршнеў саўсем стары. Малькуны Ігн.; параўн. літ. nukŭršti тж'. СКАРШ Э'НІЦЦА зак. Toe ж, што i с к а п ц а н і ё т і. Ен ужо саўсем скаршэніўся. Малькуны Ігн.; параўн. літ. karšłi 'дажываць свой век'. СКАРЫ'НКА, СКОРЫ'НКА ж. 1. Скарынка. Скарынка— самы верх хлеба. Чуркі Ашм. Скарынка не бярэцца [у хлебе], укінь паперку, каб загнеціўся. Жодзішкі Смарг. Верхня скарынка ў хлебе. Дзяніскавічы Ганц. Скарынка ў хлебі бываіць патсохша, кісля другая. Вузла Мядз. Скарынка хлеба пахуча, калі пякуць на лістах, чым на бляся. Навасёлкі Лід. Як хлеп не ўдасца, то такая закала будзя на скарынцы! Парэчча Гродз. Натто скарынка пахне на аеры. Валеўка Haвагр. Скарынка хлеба. Номікі Бабіц. Твэрды скорынкі. Смаляніца Пруж. 2. Зацвярдзелы верхні пласт зямлі. Дошч прымачыў толькі скарынку зямлі. Гемзы Шальч. СКАРЭ'И прысл. 1. Хутчэй. Вярніся скарэй дамоў. Кухты