Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 617  ▶ 
ца — пастухі разлажылі. Жылі Іўеў. Пень свеціцца. Малыж Аўцюкі Калінк. Свіціцца огонь. Пасека Ст.-Дар. СВЯШ 'ЦЦА П, СВІЦГЦЦА, СВЕЦІ'ЦЦА, СВІЦЕ'Ц Ц А, СВІЦЕ'ЦЦЯ незак. Прасвечвацца. Данасіў, што свеціцца. Была крыта трасцягом страха, во свяцілася! Солы Смарг. Свеціцца вядро, будзя цячы. Будзе свяціцца вядро. Жылі Іўеў. Віжу — шчэліна свеціцца. Слабада Мін. У гумне нідзе ні ceiцілася. Свіціцца cieo. Спадніца свіціцца — знасілася. Малахоўцы Бар., Магуны Паст. Крыша свіціцца. Беразіно Докш. Свіціцца — ужо нікрэпкае. Свіціцца страха, еслі плохая, цячэ. Ужо поле свіціцца, як выходзіш на край лесу. Пасека Ст.-Дар. Свіціцца поля проз лес, як ідзеш. Рудня Астравітая Чэрв. Вынасілася юбка — свіціцца. Мішневічы Шум. Свіцеліся штаны, я латкі паклаў. Рудня Чэрв. Свіціцца поля, свіціцца марля. Малыя Аўцюкі Калінк. У лес пойдзіш, вун глядзі — свіціцца поля. Страха свіціцца: благая, працякая, драніцы шчыльна не прыб'еш. Рыбчына Віл. Закрыць слоік трэба шчымка, кап не свіцелася, кап воздух не праходзіў. Будзе свіцецця пат крышкой. Кіралі Шчуч. СВЯЦІ'ЦЬ I незак. 1. Тое ж, што i с в я ц і ц ц а I. Свяціў Месяц. Дарава Лях. Лучынай даўней свяцілі. Пераброддзе Міёр. V Як на яе слонца свеця?! Едупка Шальч. Свяціў бы мне Месіц, а звёзды я колам падапру. Лісна В.-Дзв. 2. Успрымаць святло. Мае вочы ня свеціць. Рагулішкі Даўг. 3. Выстаўляць напаказ. Даўно было: на ровары ехала, а матка крычьщь; «Вярніся, чаго на хлопца каленамі свеціш?!» Гальшаны Ашм. СВЯЦРЦЬ II незак. 1. Тое ж, што і с в я н ц а ць 1. Абівалі снапок, свяцілі зярно i ім засявалі. Багушэвічы Бярэз. На тройцы свяцілі малака, тварагу цэлы цэбар назбіраюць. Саланое Віл. 2. Святкаваць. Вялікая свята, асабліва маладзіковая нядзелька: кожную маладзіковую нядзельку вельмі свіцяць, яе святкуюць, дажэ сена ня грэблі, пакуль Імша ня 'тойдзя.. Трэда свяціць — вялікае свята. Рудня Астравітая Чэрв. Добра свяціць, як яно работа зроблена. Вецярэвічы Пух. СВЯЦІ'ЦЬ III незак. Сведчыць. За светку, свяціць трэба. Азяраны Раг. СВЯЧОЖ м. Toe ж, што i с в я т л я к I. Свячок бьіў, стаўлялі яго, як церніца, пароблены губы, дзюркі e ў тых губах, i цёску туды закладалі, дым на хату, акурая хата ад дыму. Альхоўцы Лях. СВЯШ ЧЭ'Ш К м. Свяшчэннік. Ен учыўся за свяшчэніка. Старыя Смільгіні Воран. Свяшчэнікі загадвалі плясці вяньки Месянцы Брасл. СГАИСА'ЦЬ зак. экспр. Збегаць. Давай сгайсаім у лес, што ты там гойсаіш?! Едлавічы Брасл. СГРЭБА'ЦЬ зак. Згрэбці. Лігла спаць, а як сваты прыехалі, сгрэбала адзежу — i на печ. Саланое Віл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

прыбеш, сгаисаць, сгрэбаць, чэш
3 👁
 ◀  / 617  ▶