Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 617  ▶ 
Некалі не было святла — смаляка палілі i малацілі. Кальнішкі Шальч. На стаўбэві святло. Загасі святло! Лука Нараўк. СВЯТЛО' II прысл. Светла, відно. У хаці святло i цёпла. Малькуны Ігн. СВЯТЛЯ'К I м. Toe ж, што i с в ё т a ч 1. Ткалі пры лучыня, устаўлялі ў святляк. Святляк стоячы. Святляке рашчэпаны — для лучыны раней. Малахоўцы Бар. Святляк — лучынай свяцілі. Тухавічы Лях. СВЯТЛЯ'К II м. Гнілая драўніна, якая свеціцца ў цемнаце. Святляк у гнілым дрэве. Альхоўцы Лях. СВЯ'ТО гл. СВЯ'ТА I, II СВЯТО'ВЫ прым. Добра выхаваны. ён святовы чалавек. Гемзы Шальч. СВЯТО'К I, CBETO'K, СВЭТО'К м. рэліг. Храмавое свята. Першы святок — Марыя памерла. Альхоўцы Лях. Гадавыя святкі. Груздава Паст. На святка падглядаюць пчол, дваццаць восьмага аўгуста. Малахоўцы Бар. На сплыння в Лосынцярс був святок. Сіманавічы Драг. Ек був святок у Пувітый. Радастаў Драг. Хутко в Выдыборы будэ святок. Відзібар Стол. Обуласа, на светок ідзе. Ялова Пруж. Свэток — прыстольны празднік. Смаляніца Пруж. V Пятрок — асіны святок, icnac — усяму час, прачыстая — ачысціць усё чыстае. Ванелевічы Кап. СВЯТО'К II м. Світанне. Як толькі чуць святок, мы вышлі з гумна i ўвідзілі маленькую хатку. Мацясы Мядз. СВЯТО'К III м. Тое ж, што і с в я т л я к і. Такі святок быў; лучыну ўправя ў святок — i гарыць. Кудзялянцы Шальч. СВЯТО'ЧАК м. памяти, да с в я т о к II. Вышла з дому чуць святочак. Міратычы Карэл. СВЯТО'ЧНЫ прым. Які мае адносіны да свята. Святочная адзежа. Саланое Віл. СВЯТЫ' прым. Святы. V Кажды святы рукі да сябе дзяржыць — кожны горне да сябе. Малі Астр. У гневе, з задору чалавек так скажа: «А як яе святая зямля нося?!» — «А як цябе нося, так i яе нося!» Ёдупка Шальч. СВЯТЫ' ДУХ м. рэліг. Тройца. V Да святога духа не скідай кажу ха, а па светлым дусе ў тым самым кажу се. Пацаўшчына Дзятл. СВЯЦА'ЦЬ незак. Тое ж, што i с в я н ц а ць 1. Свяцаць жыта, свяцалі жыта i засявалі. Рыбчына Віл. СВЯЦЕ'ЛЬНІК, СВЯЦІ'ЛЬНІК M. Тое ж, што i с в е т а ч 1. Свяцельнік быў каля печы для лучыны. Дакудава Лід. Лучыну ўтыкалі ў свяцельнік. Збляны Лід. Быў свяцільнік: лучыну ўсаджвалі — i гарэло. Міратычы Карэл. СВЯЦЕ'Ц м. Toe ж, што i с в ё т ач 1. Лучыну торкалі ў свяцец. Лісна В.-Дзв. Свяцец сярець хаці паставілі. Янова Рас. СВЯШ 'Ц Ц А I, СВЕЦІ'ЦЦА, СВІЦІ'ЦЦА незак. Выпраменьвадь святло. Агонь свеціцца. Магуны Паст. Агонь свеціц
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

cbetok, святочны, свіціцца
3 👁
 ◀  / 617  ▶