Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

Зияла плаце с покота. Нэ было шчэ покоту [на хаце]. Смаляніца Пруж. Вэсною трэба на клуні наволочы покуот, коб дошч нэ протікав. Курашэва Чыж. ПОКРО'ВЕЦ м. Чахол. Покровец кужэльны быу. Солы Смарг. ПОКРО'М прысл. Асобна. Коровы i овэчкі разом нэ пасуцца, а покром. Смаляніца Пруж. ПОКрЬГВАЛО н. Пакрывала. Скуоль ты маеш такое гожэ покрывало? Курашэва Чыж. ПОКРЬГУКА ж. Века. Кубёл с покрыўкою. Смаляніца Пруж. ПОКРЫШЬГТЫ гл. ПАКРЫШЫ'ЦЬ ПОКУ'ДАЛЕ н. Попрадкі. Ходзем на покудале! Смаляніца Пруж. ПОКУДІЕ'ЛЕ н. Тое ж, што i п о к у д а л е. Колісь бабы i дівчынята ходілі на покудіеле ціелу зіму. Курашэва Чыж. ПОКУДІЕ'ЛЬНІЦА ж. Папрадуха. На покудіелі ходілі по поратку до кажнойі покудіельніці. Курашэва Чыж. ПО'КУИ м. 1. Пакой. В покоёві попратала. Курашэва Чыж. 2. Спакой. Дайця покуй, я марна выглядаю, сохне ўжэ чалавек. Новікі Гродз. Вечны яму покуй! Мсцібава Ваўк.; параўн. польск. pokćj тж'. ПОКУ'ЛЬ прысл. Toe ж, што i п 6 к i. Покуль яго палаваюць. Гемзы Шальч. Пдкуль поўбельвала — i трэба есці. Пбкуль яна жыве. Дакудава Лід. Покуль ні знаў. Быстрыца Астр.. П оку ль я ахаджуся. Вялікія Баяры Шчуч. Нарот покуль npoŭдзе. Покуль чалавек жыве, трэба рухацца. Мсцібава Ваўк. Пбкуль жыў у вёсцы, ён нігды ні хварэў. Чакалі таты c кірмашу, покуль ён прыедзіць. НістанІшкі Смарг. Пбкуль я ўдурбаю, мне цяшка атказаць. Граўжышкі Ашм. Пільнавалі, покуль прышоў. Альхоўка Навагр. Покуль повытопляе пэчы. Дзмітравічы Кам. Жыву, покуль не памру. Дзераўное Стаўб. Покуль я занясу адзін мех, та ўжо пяць нарэзала [сечкі]. Macкалі Шчуч. Пбкуль карову купіла, дзіця памерла. Кудзялянцы Шальч. ПОКУО'С гл. ПАКО'С ПОКУО'Т гл. ПОКО'Т ПОКУ'ТАТІ зак. Накрыць (хату). Покутаті хату. Азарычы Пін. ПОКУ'ТАЦІ зак. Памыць. Покутаю плаце. Смаляніца Пруж. ПО'КУТЬТЕ н. Toe ж, што i п о к у ц ь. Азарычы Пін. ПО'КУЦЬ ж. Покуць. Покуць — дзе абразы віселі. Стральцы Шальч., Дзяніскавічы Ганц. У маёй покуці стаіць. Вялікія Баяры Шчуч. Раней казалі: «Сядай у покуць», а цяпер кажуць: «Сядай у кут». Палядкішкі Воран. Покуць у хаця. Граўжышкі Ашм. «rГаспадара» ставілі ў покуць; як зажнуць, то тыдзень