Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

У лезя на свяршню i ходзя. Кудзялянцы Шальч. Свірсня долгая, на бабя. Івашкаўцы Смарг.; гл. ДАБМ, карта № 224; параўн. літ. svirtis тж'. СВІРЬГБЫЙ прым. Люты. Свірыбый чалавек, крычыць. Лісна В.-Дзв.; параўн. руск. свирепый тж'. СВГРЭН, СВГРЭНЬ гл. СВГРАН СВІРЭ'ПА, СВЯРЭ'ПА ж. бат. Свірэпа. Свірэпа жоўцянькая, яе многа. Быстрыца Астр. Свярэпа жоўценькая, расце ля рову, на полі. Пацаўшчына Дзятл. Свірэпа жоўцянька, на полі, каровам збіралі. Альба Нясв. Сушым свірэпу, потым каровы ядзяць. Пасека Ст.-Дар. Свярэпа нарасла. Вострава Мает. Рвала свярэпу. Міратычы Карэл. СВІРЭ'ПІЦА, СВЯРЭТПЦА ж. бат. Тое ж, што i с в i р эп а. Свірэпіца жоўтым цвіце. Стральцы Гродз. Свірэпіца жоўтым цветам цвіце. Парэчча Гродз. Свірэпіца па льну расцець. Валынцы В.-Дзв. Свірэпіца жоўценькім цвіціць у ячмені. Дзёрнавічы В.-Дзв. У свірзпіцы жоўты цвет. Беразіно Докш. Свірэпіцу натта каровы ядуць, прывалачымо каровам свірэпіцы. Кдралі Шчуч. На полі свірэпіцы многа. Мішневічы Шум. Свірэпіцы раней было многа па пасевах. Пераброддзе Міёр. Свярэпіца гэта. Рагулішкі Даўг. СВІРЭ'ПКА, СВЯРЭ'ПКА ж. памянш. да с в і р э п а. Свірэпка жоўта цвіціць. Ахрэмаўды Брасл. Свірэпка napacла. Рыбчына Віл. Свірэпка — ліст, як рэпа, семяно ў стручках. Рудня Астравітая Чзрв. Свірэпка жоўценькая, летам цвіціць. Завельцы Астр. Свірэпка — свіная трава, як маладая. Слабада Мін. Свірэпка на полі расла. Кемялішкі Астр., Багушэвічы Бярэз., Малькуны Ігн. Свірэпка ўрадзіла. Вецярэвічы Пух. Свірэпкі да халеры. Гемзы Шальч. Свірэпкі многа на полі. Глівін Барыс. Ад свярэпкі поля жоўто бывала. Maлахоўды Бар. СВІРЭТШ ІК м. Хлеб з дабаўленнем зерня свірэпы. Пяклі хлеп c свірэпы i называлі свірэпнік. Некалі казалі: «Пакаштуй майго свірэпніка!» Ён жоўты, харошы на выглят, але горкі; тыя струкі малолі, a млын быў — жорны. Жылі Іўеў. СВІРЭ'ЦЬ незак. Цьмяна гарэць. Свірыць — чуць гарыць, слаба гарыць. Рудня Астравітая Чэрв. Свірэць — слаба гарэць. Уключым лямпу 25 свячэй, яна чуць свірыць. Азяраны Par. СВГСНУЦЬ зак. 1. Засвістаць. Як свіснуў ён, лес увесь зашумеў. Ахрэмаўцы Брасл. 2. перан. Модна ўдарыць. У морду як свісну! Кураполле Паст. 3. Хутка прайсці. Як ішла Дамянка, ано свіснула. Валеўка Навагр. СВІСТА'ЦЬ, СВЫСТА'ТЫ незак. 1. Свістаць. Не свішчы! Дварчаны Паст. Я нэ свышчу. Горек Бяроз. V ён свістаў, пакуль дастаў. Ты пасвішчыш, пакуль сышчыш — пра пазыку грошы. Кураполле Паст, ён свістаў, пакуль дастаў, а цяпер