Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

Калінк. Свежына заўтра будзе. Чычалі Швянч. Свяжына — свежае мяса любой жывёлы: ці кабана, ці курыцы. Солы Смарг. Свяжына: атразаям кавалкі мяса, кавалак салца ці сланіны i атразаям пячонкі, i даем саседу. Нада даць свяжыны. Гемзы ІІІальч. Свяжына — як заб'юць кабана. Свяжыны дала. Рудня Астравітая Чэрв. Трэба суседу свяжыны падаць. Азяраны Раг. Свінню як коляць, то запрашаюць: прыхоць да мяне на свіжыну! Рыбчына Віл. Свіжына — свежая мяса. Мярэцкія Глыб. Нада даць свіжыны. Ахрэмаўцы Брасл. V Свежына — у рот, здароўя — у жывот. Кіралі Шчуч. 2. Тое ж, што i с в е ж а н х н а 2. Вечар свяжыны спраўляюць, на свежыну завуць. Бакшты Іўеў. 3. перан. Поле, якое толькі што ўзаралі. Свежына — толькі што ўспаханая поля. Дакудава Лід. 'ЧСвая жонка надаеўшы, а су сетка — свяжына. Мал i Астр. СВЕЖ ЭНГНА гл. СВЕЖ АНГНА СВЕ'КАР, СВЕ'КЕР гл. СВЁКАР СВЕКОЦГЦЦА незак. Праглядвадца. Лён распрасцерла, кап свекоцілосо балото. Баброўнікі Гарад. СВЕКРО'У гл. СВЯКРО'У СВЕКРУ'ХА гл. СВЯКРУ'ХА СВЕКРЭВГХА ж. Маці мужа. Яна ідзе да свекрэвіхі, як трэба кудзелю прасці, ткаць i вучыцца. Пацаўшчына Дзятл. СВЕНТАЯ'Н гл. СВЕНТЫЯ'Н СВЕНТАЯ'НКА, СВЕНТАЯ'НЬКА, СВЕНТЫЯ'НКА, СВЕНТЫЯ'ЛКА, СВЕТАЯ'НКА ж. 1. бат. Зверабой. Свентаянька расце ў нас. Шамялі Брасл. Свентыялку рвуць. Мярэцкія Глыб. 2. Настой зверабою. Свентаянку п'юць. Лісна В.-Дзв., Едлавічы Брасл. Свентыянку п'юць. Рагулішкі Даўг. Светаянку п'юць ад галавы. Ахрэмаўцы Брасл. СВЕНТАЯ'НСКА, СВЕНТАЯ'НСЬКА, СВЕНТАЯ'НСКАЯ, СВЕНТАЯ'НСКАЕ, СВЕНТЫЯ'НСКАЯ, СВЕНТЫЯ'НСКА, СВЕНЩ Я'НСКА, СВЕНЩ Я'НСКАЕ, СВЕНЩ Я'НСКАЯ, СВЕНЦІЯ'ЛЬСКАЯ, СВЕТАЯ'НСКАЯ, СЕНЦІЯ'НСКОЕ ЗЕ'ЛЬЯ (ЗЕўЛЬЕЧКА, ЗЕ'ЛЕ) н. 1. Тое ж, што i свентая н к а 1. Свентаянска зеля. Каўняны Гродз. Свентаянскае зеле — зверабой. Парэчча Гродз. Свентыянская зеля — жоўты галоўкі. Солы Смарг. Свентыянска зеля. Вялікія Баяры Шчуч. Свенціянскае зелье памоцна. Чуркі Ашм. Свенціяльская зелья — зверабой. Крэва Смарг. Светаянская зеля. Темзы Шальч. Сенціянское зеле заліць гарачай вадой, яно ад вантробы. Баброўнікі Гарад. 2. Тое ж, што i с в е н т а я н к а 2. Свентаянська зелья ат печані п'юць. Граўжышкі Ашм. Свентаянскае зелья ад усяго памоцна. Солы Смарг. Свенціянска зелья — яно памоцна ад усяго: ад жывата, ад печані. Кдралі Шчуч. Свенціянская зельечка добро на чай. Альхоўка Навагр. 25. Зак